to jest jak najbardziej normalne ze potrzebujes chwili dla siebie !! nienormalne jest raczej zachowanie Twojego faceta. Ja po  2 tyg z moim dzieckiem musiałąm wyjsc na chwilę odetchnąc w samotnosci i robię to co jakis czas, bo inaczej bym zwarioała. Nie wyobrazam sobie siedziec 4 miesiące w domu, nie wyjsc ze znajomymi na kawę, czy na głupie zakupy. Ja od razu "zrzuciłam" na mojego męza częsc obowiązków, zeby było coś co potrafi tylko on ( u nas np jest to kąpanie, czy lulanie) > bylismy na równych pozycjach, nikt nic nie umiał bo to nasze pierwsze dziecko. Teraz nie mam najmniejszego problemu z wyjsciem bo tata  zrobi wszystko przy małym. U Ciebie mineły 4 msc wiec trochę trudniejsza sytuacja, ale powinnas zaczac angażowac faceta powoli we wszystko i go uczyc wszystkiego. Nich się zajmuje dzieckiem sam jak jestes w drugim pokoju. niech go nakarmi przewinie. I zobaczy ze sobie poradzi, mzoe wtedy nabierze więej pewnosci siebie. powodzenia ;)

musisz oswoic facet a z myslą o tym ze potrafi sie nim zająć. Moze on się zwyczjanie cyka, a ty mu dodasz odwagi tym ze pochwalisz go za wyjscie i ze dał sobie radę. A faceci- jak dzieci lubia byc chwaleni:) Jasne , ze sie wypalilas. I musisz odetchnac bo wpadniesz w depreche lub paranoję. Ja zostawiłam Anię z mezem nie raz...jak jade spiewac na wesela, sylwka itp. i wtedy mogę odżyc...niby charowa, niewyspana itp. ale uciekam do pasji, mogę oderwac sie od domu i potem steskniona wracam. Kazda kobieta musi sobie przynajmniej raz na tydz. zafundowac sobie jakos inaczej spedzony czas. To takie naturalne!!!! nie daj sie. walcz dzielnie o swoje.

mam taki sam problem  czasem padam przy moim Patryku ale mój tez ma tysiac innych rzeczy chociaż chwali sie trzecim dzieciaczkiem  i czasem mam ochote go podzrucić teściowei czy mamaie ale znów drażni mnie jak tesciowa mi go bierze i ma swoje widzim mi sie bo jest niby głodny bo smoczek zaciaga  a przed 10 min jadł itd  czasem padam ale każda z nas ma pewnie chwile słabości 

Tylko, że on potrafii doskonale przebrać Małego, nakarmić, wykąpać, a nawet sprawniej niż ja pielęgnuje go po kąpaniu problem w tym wszzystkim jest taki, że ja muszę przy tym wszystkim być bo on się boi, nie pomaga chwalenie go ani nic.. :(:(

powinnaś wywalczyć trochę czasu dla siebie - inaczej nie odzyskasz energii tak potrzebnej dziecku

ja tez narzekam czesto na mojego, ze sie nie zajmuje, ale to nie prawda, zajmuje się, robi co może i tylko ja wiecznie uważam, ze za mało... a pomyśleć, że kiedyś facecei się w ogóle nie dotykali do dziecka. A my teraz oczekujemy ze będą dzielić z nami opiekę 50/50 - stąd większość frustracji i napięć. Nie chcę przez to powiedzieć, ze kiedys było lepiej, tylko, ze powinnyśmy pamiętać że i tak mamy lepiej niż pokolenie temu i ze zmiany nie następuja (generalnie) tak szybko

a mój właśnie przeszedł chrzest bojowy - wczoraj odwiózł mnie do szpitala, siedział z małą na IP pare godzin, wrócił sam do domu, nakarmił, przebrał, zawiózł do babci, potem znów do mnie do szpitala. Wieczorem odebrał dziecko, wykąpał, nakarmił i nawets wstawał do niego w nocy, co się nigdy nie zdarzało. Dał aradę :)  chociaż jak dziś wróciłąm na przepustkę to musiałam odgruzować chałupę bo jednowątkowość facetów daje znac o sobie - ja opieka nad dzieckiem to TYLKO to - nie ma czasu a ni głowy, zeby wyruciś brudną pieluchę, wynieśc śmieci, wyrzucić opakownaia po mleku, sprzątnąć zabawki itd :) eh, coż, uczę się doeniać to co mam

no wląśnie, mój też ppotrafi, ale lepiej jak jestem obok :) ale życie go zmusiło i okazało się, że sam sobie radzi (chociaż cały wieczór dziś powtarza, ze tak się cieszy, ze już steme, bo on jest spokojnieszy)  to cykory straszne i trzeba ich po prostu casem zmusić do wzięcia 100% odpowiedzialności - spróbuj z nim pogadać, że chcesz gdzieś wyjśc i on ma sam położyć dziecko spać - może wtedy nabierze pewności siebie