Cały czas mi piszesz o pieniądzach. Przecież ja nigdzie nie piszę, że ktoś jest gorszy ode mnie bo nie ma pieniędzy. To jest życie raz pieniądze są raz ich nie ma. Nie przewidzisz co Cię w życiu czeka. Myślisz, że u mnie było kolorowo zawsze? Mieszkałam w buszu gdzie nie było nic. Tata pracował, mama zajmowała się mną. Nie chodziłam do przedszkola bo go nie było, nie jadłam słodyczy bo ich nie było, zabawek też nie miałam. Po powrocie do Polski odżyliśmy finansowo, ale zaczęłam się buntować bo nie znałam "normalnego" życia. Nie mogłam się przyzwyczaić do chodzenia w butach, nie umiałam zachować się na ulicy, jak zjadłam słodycze to miałam sranie przez tydzień. Wyszłam za mąż jako małolata, nie mogliśmy mieć dzieci więc żeby nie myśleć pracowałam, uczyłam się. Po studiach zaczęłam pracę w aptece, rodzice pomogli mi ją kupić. Pracowałam dla zabicia czasu, wolałam nie patrzeć na dzieci bo zajebiście mnie bolało, że staramy się a tu dupa. Jeździliśmy po lekarzach, próbowaliśmy wszystkiego. Nic nie pomagało i zdecydowaliśmy się na in vitro. Oddałabym wszystko dosłownie wszystko żeby mieć dziecko, a to, że się dorobiliśmy w życiu to tylko i wyłącznie z tego powodu, że praca była dla nas pocieszeniem. Tyle chciałam napisać. Wywód długi, ale może teraz zrozumiesz o co mi chodziło.

To w odniesieniu do ubiegłego stulecia... Plebsem w dzisiejszych czasach nazywa się ludzi mało inteligentnych!!!! Jeszcze raz to powtarzam

chrrrrrr... zzzzzzzzZZZZZZZZZZZZZzzzzzz...

ale to zabrzmialo tak, jakby większość z nas była gorsza na tym forum, bo jesteśmy z tej niższej półki i zapierdziela za najniższa krajową. Ale jeśli nie o to ci chodzilo, to przepraszam