Sa tez kobiety ktore mialy grzeczne dziecko ktore nie urzadzalo cyrkow na ulicy, nie wymuszalo jadlo wszystko co mu sie podalo, chodzilo spac o okreslonej porze, nie plakalo z byle powodu i nawet nie mialo zwyklego katarku i wogole bylo extra od urodzenia do ok 5 roku zycia. Jak dzieci z filmow. Tych kobiet jest moze 1% ? Ja do nich nalezalam. Ale jak w okresie dojrzewania diabel w niego wstapil to koniec.A Przeciez klapsa mu nie dam :) Dobrze ze zmadrzal juz.
Teraz oczekujac znow dziecka zastanawiam sie jakie bedzie bo nie licze ze znow bedzie spokojne i nierozrabiajace dzieco i naprawde nie spodziewam sie ze metody wychowawcze zatosowane przy pierwszym syu sprawdza sie teraz. Moze miec inny temperament , moge ja byc bardziej ulegla. Nie sadze ze klaps moze zaszkodzic choc trudne to jest dla rodzica.

U nas też jest problem z wchodzeniem na meble/stoły,mały wchodzi gdy jestem w kuchni,ale gdy tylko pojawię się w drzwiach salonu szybko schodzi czyli chyba kuma,że nie wolno chociaż próbuje i tak postawić na swoim.Czasami schodząc ze stołu piszczeniem wyraża swój sprzeciw,ale ja nie zwracam na to uwagi,a i on za sekundę przestaje bo wie,że nic tym nie wskóra.
Co do tego uciekania na ulicy to chyba zmieniłabym pasy w wózku,żeby nie umiał odpiąć :) albo zawiązałabym tak żeby się nie wyśliznął :)
Nasze dzieci są jeszcze za małe na kary typu zakaz bajek itp. jak na razie konsekwencja i tłumaczenie nam pozostaje.Na mojego działa brak reakcji z mojej strony,on wyje ze złości o coś,ja udaję,że nie widzę/nie słyszę i młody się uspokaja i zajmuje czymś innym,natomiast z Marcinem robi co chce,wyje przed nim pół godziny a ten go próbuje udobruchać co powoduje,że młody nakręca się jeszcze bardziej.
Moja metoda na złe zachowanie? odbieram (coś co wziął a czego mu nie wolno) ściągam (np.z mebli) wyciągam (np. ze szafy) klękam przed nim,żeby dobrze mnie widział,stanowczo mówię,że nie wolno (z krótkim tłumaczeniem dlaczego),grożę palcem i
odchodzę.Czasami nie zdążę się podnieść,a on już się tuli jakby przepraszał,ale często bywa tak,że się śmieje i wraca do tego co mu przerwałam,więc ja od nowa i tak w kółko aż mu się znudzi.
Ja wiem,że pracujesz i masz mniej czasu na takie "zabawy" ale może spróbuj.Ważne,żeby to całym "rytuale" wyjść,żeby młody nie miał publiczności.Mój Marcin nie wychodzi tylko stoi i patrzy na niego,a on zaczyna wyć,wyginać się itp.Powiedzieć,pogrozić i wyjść dając chwilę na przemyślenie swojego zachowania.
Gorzej jest jak jesteśmy poza domem,np. w sklepie.Młody tak się nauczył ( lub ja go nauczyłam) że podjeżdżając do kasy dostaje coś do jedzenia ( raz tak zrobiłam,dałam mu słodką bułkę przy kasie i od tego momentu już wychciewa zawsze) nie umiem tego zmienić,bo jak mu nie dam to piszczy na cały sklep,a mi wstyd dlatego ulegam (.Nie wyciągam go z wózka gdy idziemy na zakupy czy coś załatwić,bo wiem,że zawsze będzie chciał,a on za rączkę nie chodzi,więc niestety musi siedzieć w wózku.Wiem,że jak raz poczuje "wolność" na ulicy to będę mieć przechlapane,dlatego "wolny" jest tylko w parku czy na placu zabaw :)
Wiem,że lekko nie jest,ale tylko konsekwencją można odnieść sukces.
Zdarzyło mi się raz trzepnąć go w rękę,bo wylał mi całą zupę,na siebie,na mnie,na fotelik,ale żałuję tego i mam nadzieję,że więcej się to nie powtórzy.
Mam już doświadczenie ze starszym synem,zresztą wiesz.
Fakt klaps przynosi skutek,ale chwilowy.
Mały musi wiedzieć,że to Ty rządzisz,a nie on,ale klapsami go tego nie nauczysz,wiem to.
Powodzenia Ci życzę,sobie zresztą też :) bo wychowywanie dzieci to bardzo ciężka praca.

W ankiecie nie zaznaczylam nic, bo uwazam, ze zabronienie dawania ich nie byloby rozwiazaniem, tym samym uwazam, ze lepiej dac dziecku klapsa, niz wypuszczac go na prog ze sliskiego kocyka czy rzucic o sciane bo za glosno plakalo !
Wiem takze, ze klaps naprawde nie jest rozwiazaniem, jest oznaka naszej bezsilnosci (bezradnosci) co swietnie zostala zobrazowane w tresci pytania i niektorych odpowiedziach ...

Mialam podobny problem jaki opisany jest pytaniu, byl on uciazliwy i denerwujacy, ale nigdy z tego powodu moje dziecko nie dostalo klapsa. Na dzien dzisiejszy dziecko za miesiac bedzie mialo dwa i pol roku, idac chodnikiem nigdy nie wyjdzie na ulice bo ulica jest dla aut, dla malych nozek jest chodnik, dochodzac do przejscia dla pieszych, syn zatrzymuje sie i daje mi reke, widzac nadjezdzajace w jego strone auto zaczyna szukac ucieczki.Jesli jednak zdarzy mu sie wyjsc na ulice W ZUPELNOSCI WYSTARCZY ZDECYDOWANIE PODNIESIONY GLOS BADZ KRZYKNIECIE.

Dziecko w ten sposob sie uczy, czy trzeba je za to karac? Gdzie w tej metodzie miejsce na "przepraszam"? Bo dziecko ma cie przeprosic za klapsa?

Jesli nie chce byc w wozku, a tobie grunt nie pali sie pod nogami, to naucz go isc kolo wozka, kiedy zaczyna robic cos co moze zrobic jemu samemu krzywde to tak, zmudnie pokazuj i tlumacz czym to grozi.
Zastosuj moze metode liczenia do trzech, wtedy dziecko ma te 3sekundy na podjecie decyzji, albo jestem "grzeczny" i fajnie spedzam z mama czas, albo jestem niegrzeczny (i jesli musisz w tym miejscu dac klapsa bo inaczej nie potrafisz to daj) byc moze samo zdecyduje,ze nie chce klapsa.

Moje dziecko ma 2 lata. Od kiedy skończył jakoś 1,5 roku stosuję tą samą metodę. Kiedy robi coś złego mówię mu: "A chcesz iść do kąta/za drzwi?" albo "Acha, czyli nie chcesz wyjść jutro na dwór?", "Jak jeszcze raz to zrobisz, nie obejrzysz jutro bajki". Mały reaguje na te"groźby", bo zawsze jestem konsekwentna i za każde przewinienie stawiam do kąta, za drzwi (pokoju oczywiście :), nie wychodzę z nim na dwór i nie puszczam mu bajek. Albo, wymyślam inne kary adekwatne do sytuacji, np. gdy mały zabiera coś czego nie powinien, mówię mu: "Jak jeszcze raz to weźmiesz, to ja sobie wezmę Twoją zabawkę i nie oddam" i tak robię jak nie działa. Na drugi raz mały już wie czym to pachnie i słucha. Wg. mnie klapsy w tak młodym wieku są o tyle złe, że za chwilę mogą przestać działać i dziecko również z nich zacznie się śmiać. I co wtedy pozostanie...? Jak mawia mój mąż, tylko "guma i ciasne drzwi" :))

ja bym mu chyba pokazala przejechane zwierzątko. i zywe dla kontrastu.