Kopiuj wklej tylko bez bicia.
U mnie podzialala tylko konsekwencja w karaniu.
Jeden dzien wycia takiego , ze prawie urodziłam z nerwów.
U nas działa zakaz wyjścia na plac. Ewentualnie zakaz słodyczy i taki konsekwentny ze może wrzeszczeć ile chce.
Czasami robię coś strasznie podlego Ale wiem ze bardzo cZeka na wrzesien i przedsZkole więc mówię, ze zadzwonię do pani żeby ja wypisala, bo tam chodzą zuchy , a nie takie lobuzy.

Mnie nowego nie napisze - tylko i wyłącznie konsekwencja . Jak widzi ze mu ulegasz, bo wrzeszczy to wrzeszczy. Dzieci to inteligentne i cwane bestie :)

Przybijam piątkę - jesteśmy na tym samym etapie. Moja grzeczna córka zamienia się w rozwrzeszczane dziecko. Mam czasami dość. Wybuchy histerii są średnio dwa razy dziennie.

podobno bunt 3 latka jest najgorszy. u mojej znajomej syn kiedys schowal jej sie w sklepie, ona oczywiscie nie wiedziala , caly sklep go szukal mieli juz dzwonic na policje az w koncu ktos z personelu znalazl go schowanego pod jakas polka a on zadowolony , ze tyle zamieszania wywolal. czesto miala z nim takie akcje, ale to juz przeszlosc.

jesli Twoj syn wyje to mu pozwol, krzywdy sobie wyciem nie zrobi. czyatlam kiedys , ze wywolywanie wymiotow i krztuszenie sie to jedna ze "sztuczek" sprytnego wymuszacza. tylko wtedy nie krzycz , niech wyje tak dlugo az mu sie podoba.

ja mialam akcje dzis rano bo wymieszalam mleko w zagestej owsiance, wyl chyba z pol godziny wijac sie po podlodze jak zobaczyl, ze ja nie reaguje nagle mu ta owsianka jednak zasmakowala i zjadl wszysko :)))

a za plucie i bicie posadzilabym do kata na krzeselko na 3 minuty , czytalam takze ze dzieci stawia sie do kata na tyle minut ile ma lat oczywiscie zadnego zamykania na sile samego w pokoju , tylko posadzic zeby pokazac mu ze jak nieladnie sie zachowuje to musi opusici towarzystwo na jakis czas, ochlonac i przemyslec a pozniej rozmowa

Bardzo ciekawy jest ten temat pt "niech wyje ile chce". Ja sama wiele razy "pozwalalam" córce na takie wycie, żeby pokazać jej, że nie robi to na mnie wrażenia i płaczem nic nie zdziała. Ostatnio jednak koleżanka, która ma potężne problemy wychowawcze z synem w podobnym wieku i chodzi z nim do psychologów i psychiatrów, powiedziała mi, że każdy z nich uważa, że taki długotrwały płacz i histeria są dla dziecka wyniszczające i bardzo źle wpływają na dziecko. Ja nie mam z Zuzią większych problemów ale zdarzały się mega histerie. Zamiast pozwolić się jej drzeć teraz poprostu ją przytulam, bez gadania- zwykle sobie chwilkę popłacze ale już bez darcia a jak się uspokoi wtedy rozmawiamy i wiecie co- jest dużo spokojniejsza i szybciej dochodzimy do porozumienia. Wcześniej po takim wielkim płaczu zwykle cały dzień miała ciężki. U nas się sprawdza ale pewnie, jak zawsze, zakeży od dziecka.

Bardzo ciekawy jest ten temat pt "niech wyje ile chce". Ja sama wiele razy "pozwalalam" córce na takie wycie, żeby pokazać jej, że nie robi to na mnie wrażenia i płaczem nic nie zdziała. Ostatnio jednak koleżanka, która ma potężne problemy wychowawcze z synem w podobnym wieku i chodzi z nim do psychologów i psychiatrów, powiedziała mi, że każdy z nich uważa, że taki długotrwały płacz i histeria są dla dziecka wyniszczające i bardzo źle wpływają na dziecko. Ja nie mam z Zuzią większych problemów ale zdarzały się mega histerie. Zamiast pozwolić się jej drzeć teraz poprostu ją przytulam, bez gadania- zwykle sobie chwilkę popłacze ale już bez darcia a jak się uspokoi wtedy rozmawiamy i wiecie co- jest dużo spokojniejsza i szybciej dochodzimy do porozumienia. Wcześniej po takim wielkim płaczu zwykle cały dzień miała ciężki. U nas się sprawdza ale pewnie, jak zawsze, zakeży od dziecka.

wiesz to zalezy o co placze, bo u nas niekiedy proby uspokojenia czy rozmawiania powoduja jeszcze wiekszy placz i histerie, wszystko jest na nie, i wtedy daje sie wyplakac tak jak np. dzis z ta owsianka albo jak chialby ogladac bajke a tu trzeba zrobic cos innego np. zjesc, pozniej mozna o tym porozmawiac bo bez sensu sa proby rozmowy w trakcie najwiekszego krzyku.

jesli natomiast placze bo mu cos np. nie wyjdzie czy sie denerwuje bo cos nie potrafi zrobic czy racjonalnie mu na czyms zalezy a nie moze tego miec wtedy uspokajam , rozmawiam , ukajam ... i on to przyjmuje , wchlania sie to co mowie.

i jeszcze jedno , ja wiem kiedy sie zanosi na taka histerie bo ona nie bierze sie ot tak, po zachowaniu widac , ze sie tym skonczy... i po takim "ataku" jak pozwole sie w po prostu wyplakac jest spokoj i ma lepszy humor tak jakby cale napiecie z niego zeszlo

U nas histerie były też z byle powodu np. Królewna stwierdziła, że jej skarpetki do getrów nie pasują i wrzask. Oczywiście, że próby tłumaczenia i przekonywania nie mają wtedy sensu bo nie dociera nic. Teraz mówię jej tylko "Chcesz się przytulić? " i zwykle chce. Szlocha przez chwilkę a pózniej naprawdę dużo łatwiej się z nią dogadać. Nie ma tej szarpaniny i walki miedzy nami, tylu złych emocji. Chyba nie czuje się taka całkiem przegrana w tej bitwie i wychodzi z niej z honorem, a w końcu honor trzylatka to sprawa wagi państwowej ;) ale powtórzę jeszcze raz- pewnie zależy od dziecka. Spróbować zawsze warto ;)