Zapomnij o nim jako o partnerze, on najwiidoczniej nie chce z Toba byc, przykro mi.. Ale zostan z nim w dobrych relacjach, tak zeby dziecko mialo z nim dobry kontakt. a Ty jeszcze sobie kogos znajdziesz;)

wszystkie macie całkowitą racje , ale hormony które wywołują humorki czasem nie pozwalają mi racjonalnie myśleć. Nie chce mu niczego utrudniać i do niczego zmuszać , ale boje się tego cierpienia którego w trakcie ciąży niestety też sporo miałam i też z jego powodu. Powtarzam sobie że On nie zasługuje na mnie itp ale czasem łatwo się mówi gdy czuje się coś innego. Tłumaczę sobie że wszystko wyjaśni się i okaże gdy maleństwo już będzie z nami. Ale najgorsze że przez ten stres dostałam skurczy na razie co 15/20 minut i nie są zbyt silne (pewnie mi przejdą niedługo, ale mam poczucie winy że pojawiły się przez stres..)

Powiem ci co ja bym zrobiła gdy bym była na Twoim miejscu,jest szansa,że może zejdziecie się,jeśli dobrze się dogadujecie,zostaw go,nie nażucaj się,nie wysyłaj smsów,mmmsów itp.niech życie idzie swoim tokiem,Ty urodzisz dziecko,będziesz w nie wpatrzona a On-właśnie pewnie od kogoś się dowie,że urodziłaś,może zechce zobaczyć córkę,może w nim coś pęknie może pomyśli,że źle zrobił,że chce wrócić i wtedy Ty zadecydujesz czy go chcesz czy nie.

Sama nie wiem, co bym zrobiła, ale rozumiem, że cię to boli. Może powiedz otwarcie co czujesz.
Tak sobie myślę, że gdybym się rozstała z moim, pozwoliłabym na widywanie się taty z małą, ale nie chciałabym, żeby ta jego nowa kobieta zajmowała się moim dzieckiem.

wiem co to kochana za ból :( ale może on zmieni jeszcze zdanie ? :(