Mnie jedynie wyprowadza z rownowagi moja tesciowa jej kometarze i pomysly zyciowe poprostu sa tak zalosne ze az smieszne czasami ,staram sie to puscic bokiem ale nie umiem. A najbardziej mnie wkurza jak mowi ze mam duzy brzuch jak balon.

Dla mnie w ciąży punktem zapalnym był brak czekolady :P

Niestety usłyszałam nie raz "czy przypadkiem nie będzie bliźniaków" - niby każda mam cieszy się ze swojego brzuszka, ale jakoś przykro się robi, kiedy słyszy się jak ktoś porównuje Cię do słonia.
No i dodatkowo wysoce irytujący był mój mąż, który sobie nie odmawiał niczego - "no bo on nie jest w ciąży tylko ja, więc dlaczego niby ma się ograniczać" - a właśnie dlatego, że byłam w ciąży zagrożonej i było mi ciężko samej ze sobą a co dopiero patrzeć jak on mógł zaspokajać swoje zachcianki a ja nie...
Przykro mi z upływem czasu... bo widzę, że byłam wtedy kaleką na duchu i ciele (nie chodzi mi tu o dzidziunię w brzuchu bo Marcelka bardzo kochałam już wtedy i teraz mi tęskno za kopniaczkami, ale o całokształt ograniczeń i moje myśli w tamtym czasie).

gadanie typu 'jak ty mało wiesz o życiu', albo nie znają mnie,a mówią 'dasz radę, rodzice/dziadki wychowają malucha, bo Ty masz szkołę !' no przepraszam bardzo, ale jak mi ktoś tak mówi to mnie mdli. i ojciec dziecka 'bo Ty, bo Twoi rodzice, bo ja nie chcę malucha denerwować' ten człowiek nie rozumie, że malucha, jako malucha nie denerwuje tylko mnie, a maleństwo odczuwa to przez reakcje mojego organizmu. i te inne gadki 'jejku, jak Ty przytyłaś w ostatnim czasie, jesteś w ciąży?' nie k***a objadłam się i mi brzuch z przejedzenia na 9miesięcy urósł... niedobrze mi od takiego świergolenia. się wygadałam i odstresowałam, bhczarna ubóstwiam Cię za to pytanie. ;d