nie nei pomaga mi w domu.On zarabia na nasze utrzymjanie,wyjezdza z domu o 5 rano,wraca tez okolo 17 czasem nawet pozniej,ma ciezka prace,firme na glowie,wiec domem od a do z zajmuje sie ja.On ma swoja prace a ja swoja.Czasem chcialabym zeby zajal sie malym wieczorem,czy wyreczyl mnie przy kapaniu,ale coz,w zyciu nie mozna miec wszystkiego.Ja zawsze staram sie widziec szklanke do polowy pelna,a nie do polowy pusta.

Moj maz robi praktycznie wszystko nawet obiad ugotuje, ale z reguly musze mu wszystko reka pokazac

Różnie, dzis sam zaproponowal ze zrobi obiad, a tak to zawsze ja robie, on pracuje wiec nie wymagam tego od niego. Ale ciezko mu czasem zmienic dziecku pampersa i nawet jak jest w domu to ja musze to robic:/

Mój akurat pomaga mi we wszystkim-wtedy, kiedy jest w domu a to akurat jest rzadko. Najbardziej cieszy mnie to, że nie muszę gotować-on jest kucharzem z zawodu, więc ja robię obiady w ramach rozrywki.
Jesteś zbyt uległa moim zdaniem. Tu nawet nie chodzi o ustawianie, tresowanie, czy jak to tam się inaczej nazywa... ale o poczucie obowiązku. Dziecko macie razem, a Ty nie leżysz całymi dniami na kanapie tylko też odwalasz kawał ciężkiej roboty-tak jak on. Myślę, że powinnaś mu zasugerować żebyście dzielili się jakoś obowiązkami kiedy on jest w domu. Wiadomo, że każde z Was musi mieć czas na odpoczynek, no ale bez przesady...
Ja Ci powiem, że nasz syn ma prawie 9 miesięcy a odkąd skończył 3 miesiące nie przespał nawet jednej nocy. I nie mówię tu o pobudce na karmienie, tylko o jękach, stękach i wierceniu przez pół nocy. I już dawno strzeliłabym sobie w łeb, gdyby nie to, że śpimy z małym na zmianę-raz ja, raz on. Nie wyobrażam sobie w tej sytuacji jakiegokolwiek buntu-dziecko mamy razem i musimy razem temu wszystkiemu podołać.