pewnie tak...wiesz dzieci różnie dorastaja nie jest powiedziane ze co do dnia bedzie takie jak to inni opisuja a wasz maluszek próbuje was ustawić nie dajcie się bo potem to wy będziecie płakać a nie maleństwo

Uważam że to właśnie bunt dwulatka którego tak się nie powinno nazywać bo wcale nie jest powiedziane że akurat jak będzie mieć 2 latka to to się zaczyna . U niektórych bobasów zdarza się to właśnie w 18 miesiącu życia lub później są przypadki gdzie nawet dzieci nie dostają takiego buntu lub dopiero w wieku 2,5 lat . Musicie to jakoś przetrwać ale nie daj się córeczce zmanipulować bo im będzie starsza tym będzie chciała więcej :)
Pozdrawiam i życzę cierpliwości :)

Dzięki za odpowiedzi. Cóż musimy jakoś przetrwać. Długo taki bunt trwa?

A ja Ci powiem tak. Bunt dwulatka swoją drogą ale teściowa też pewnie nie jest bez winy. Ja tak mam jak wrócę z weekendu od teściów. Mały nie dość, że przechodzi ten nieszczęsny bunt to jeszcze przez babcię rozpieszczony na maksa. Wszystko u niej może, jest noszony na rękach ( choć sztukę chodzenia opanował już dawno ) biega za nim z jedzeniem albo sadza go na meblach w kuchni i karmi. Obłęd jakiś. Musisz przyjrzeć się co robi babcia. Może pozwala małej na zbyt wiele? Nie znam Twojej teściowej ale u mnie tak to wygląda.

moze babcia poprostuja za bardzo rozpiescila

Duzo Ci nie pomoge ale na problem ze snem i jego rozwiazanie polecam ksiazke "I Twoje dziecko moze nauczyc sie spac" ja wlasnie wprowadzam w zycie terapie snu z tej ksiazki
a na problemy wychowawcze zaopatrz sie w jakis poradnik,napewno pomoze a jak nie to poczytaj w necie o buncie prawie juz dwulatka,napewno jest sporo artykulow

Dobra rada,nie dajcie sie bo im bedzie wieksza tym bedzie trudniej i nie ulegaj,od placzu jeszcze nikt nie umarl,a dla corki to jedyna metoda zeby dopiac swego!!!

moj syn ma 14 miesiecy a juz zaczyna bunty. Ja staram sie nie ustepywac no moze zdaza mi sie gdy jest chory bo serce mi sie lamie :)

w tym wieku dziecko sprawdza na ile przy tobie może sobie pozwolić, bardzo prawdopodobne jest to,że babcię już wyczuła i to samo robi z tobą.Jak na razie widzę udaje jej się bardzo dobrze. Pamiętaj że babcie inaczej zachowują się w stosunku do wnuków a inaczej do swoich dzieci,to że nie rozpieszczała swojego syna nie znaczy że wnuczki też nie bedzie rozpieszczać.
Jeżeli córeczce raz ulegniesz to zrobisz to i drugi raz.Jeżeli płacze bo chce ciasteczko przed obiadem to niech płacze.Nic jej się nie stanie. U mnie też tak było ( przed obiadem, w sklepie ,na podwórku), ale nie dawałam się ...popłakał popłakał i przestał. Teraz mam spokój bo wiedzą że w naszym domu są zasady,których łamać nie wolno:) życzę ci wytrwałości:)