To lęk separacyjny. Dziecko zaczyna bać się nawet krótkiego rozstania i nikt oprócz mamy nie jest w stanie uspokoić takiego malucha.

lęk ma od 2 miesiecy jakos, ze bardziej do mnie, ale od kilku dni to jest dramat wlasnie, wyjsc z pokoju nie moge i tate ma centralnie w dupie w takim momencie :(

I tak i nie, bo z domu mogłam wyjść i mąż nie narzekał ze nie daje rady uspokoić córki, ale jak oboje jesteśmy w domu to wiecznie jest na mnie uwieszona :/

też to mam chodź ostatnio jest ciut-ciut lepiej a zaczęło mu się gdzieś koło 6mies i jest to męczące bardzo... starszy syn tak nie miał...

raczej nie... nic mi nie przychodzi do glowy. 

A nie wydarzyło się nic czego efektem mogłoby być nasilenie lęku?

Może to chwilowe, pewnie minie niedługo. Musisz się trochę pomęczyć. Ja wczoraj miałam kryzys, też nie mogłam się nigdzie ruszyć na sekundę - efekty adaptacji w żłobu ;(

To był 10 mc,najgorszy jak dotąd,nie mogłam mu z oczu zniknąć bo odrazu wielki ryk.Czytałam ze wtedy dziecko ma obawy ze znikamy i nie wie co się dzieje, nie rozumie ze zaraz wrócimy, stąd ten płacz.Moj wszędzie ze mną chodził, nawet do WC czy do kuchni na minutę, przejdzie, to normalny etap rozwoju :)

przesrane to jest ! mój to strasznie sie przykleił do mnie jak kangurek który nie wychodzi z torby matki :D 

Tak,ale tylko u moich rodzicow bo zdazyl zapomniec,i pierwsze 3 dni nie moglam nawet na krok sie bez niego ruszyc,potem minelo. A tak to latwo daje sie odwrocic jego uwage jak wychodze.