Ja pierwsze dziecko miałam w wieku 21 i uważam ze to wcześnie Moglam się wstrzymać No ale teraz to mogę gdybac sobie hehe Nie wyszalalam się jeszcze wychowywanie dziecka ogranicza cię w wielu rzeczach Ja bym się wstrzymała kozystaj z życia póki możesz a będzie potem czas na dzieci

A jesteście po ślubie? Mieszkacie razem? Wbrew obiegowym opiniom dziecko nie łączy tylko dzieli. Chyba każda mama wie co mam na myśli. Życie całkowicie się zmienia, partner nie zawsze spełnia nasze oczekiwania, często jesteśmy przemęczone, on nie zawsze jest wyrozumiały, dochodzą różne problemy np. finansowe, albo mamy żal że on wychodzi z kolegami a my siedzimy z dzieckiem,... Można by długo wymieniać. Moim zdaniem trzeba dużej dojrzałości by mieć dziecko, wychowywać je (a nie podrzucać rodzicom) i nie zostać samotną matką.

Btw. Powinnaś chyba pogadać z kimś kto ma dziecko. Niech ci opowie jak to wygląda. Wcale nie jest różowo jak w reklamach.

Jeżeli cię stać na to dziecko i jesteś na tyle odpowiedzialna żeby je wychować to czemu nie, ale niestety jeżeli ci się marzy dziecko bo są kochane póki małe to lepiej sobie daj spokój. Mam 19 lat, na początku myślałam że będzie łatwo i to jest tak sobie dziecko mieć, ale im bliżej końca tym bardziej w to wątpię, ale mimo wszystko nie żałuje, ale czasami nachodzi mnie myśl że za wcześnie chyba, po pewnym czasie zaczyna brakować czasu na wszystko. Ale jeżeli naprawdę chcesz tego dziecka, to życzę powodzenia w staraniach :)

Hej to zależy z jakiego punktu widzenia na to patrzeć.Ja moją pierwszą ciąże w wieku 15 lat zaplanowałam tylko dlatego,bo byłam w domu dziecka.Chciałam być z moim jeszcze wtedy chłopakiem blisko.A tak to musiałam widywać się z nim tylko w weekendy.Druga córka Maja przyszła na świat gdy miałam 18 lat.Bardzo kocham moje dziewczynki i czuję że bycie mamą to coś dla mnie,tylko one mi się udały...teraz jestem w trakcie rozwodu i dziewczynki pozostały mi po moich niedojrzałych decyzjach i wyborach,jedynie ich nie żałuję.Chociaż gdybym miała myślenie takie jak teraz to pewnie moje życie potoczyło by się inaczej.Dopiero teraz od roku jestem w związku z kochanym i odpowiedzialnym człowiekiem,który dla mnie poświęcił by wiele i jestem szczęśliwa...oczekujemy syna który ma przyjść na świat czerwcu:) kocha moje córeczki i to jest bardzo ważne że mają więż.Dlatego uwazam abyśmy nie podejmowali decyzji pod wpływem emocji tylko wszystko trzeba przemyśleć:) Bo myślenie młodej dziewczyny ulega zmianie i to często...a czasu nie cofniemy,możemy starać się w przyszłości być mądrzejszymi.Pozdrawiam Kasia

Ja w tym wieku nie byłam gotowa na dziecko, ani małżeństwo. Dojrzałam do takich decyzji w wieku 27 lat, ale myślę, że każdy osiąga swoją dojrzałość w swoim czasie. Ja Ci radzę poczekać, skończyć studia, zaczerpnąć troszkę życia studenckiego, imprez, szalonych wakacji. Stawiasz dopiero swoje pierwsze kroki samodzielności i dorosłości, po co Ci teraz dziecko? To ogromna odpowiedzialność.

ja mam 19 lat urodze mając 20 moim zdaniem to zalezy od tego czy sami jestesmy na to gotowi i jak dojrzali jestesmy , żeby wziąć na siebie tak dużą odpowiedzialność jaką jest wychowanie dziecka, my z mężem bardzo chcieliśmy maluszka i udało się, nie żaluje ze w tak " wczesnym " wieku bo taka różnica między matką a dzieckiem jest dobra , ma sie inne podejscie do wychowania bynajmniej jak patrze na moj kontakt z moja mama :D miała 22 lata jak mnie urodzila i to tez nie jest duza roznica a kontakt mamy super jest dla mnie matką jak i naj;epsza przyjaciolka :d jesli czujesz sie na siłach to dlaczego nie ?:DD

Jesli masz gdzie mieszkać, masz pieniążki i chcesz to czemu nie? :))