Czy macie takie coś, że np.

- narzekacie na swój los

- mówicie, jak dużo macie jeszcze do zrobienia, nie prosząc o pomoc, jedynie licząc, że ktoś sam się domyśli, a jak chce pomóc, to mówicie, że nie trzeba

- męczycie się wykonując jakieś czynności i mimo ów zmęczenia doprowadzacie to do końca

- jak was coś boli wolicie unikac brania leków, niesienia sobie ulgi od razu

- siadacie na skraju, zamiast rozsiąśc się wygodnie, położyc

- bierzecie na siebie dużo obowiązków



itp...



Nie wiem jak to ubrac w słowa dokładnie.. Męczycie się, "lubicie to" jakoś podświadomie w imię jakiegoś większego, lepszego dobra ;P