No u mnie to nie będzie weekend tylko dwa tygodnie, bo w weekend ze zdrowiem to niewiele zdzialam, maluchy będą w tym czasie z tatą i babcia, starsza chodzi do przedszkola więc nie problem. Zawsze to ja doprawiam dzieci na spacer, na wyjscia, do przedszkola itd gole i bose i glodne chodzić nie będą na pewno więc o to się nie martwię ;) a to że przejmuje się opinią innych to tak po prostu już mam i ni cholery nie mogę tego wyplewic sobie ze łba :(

Fajnego masz męża wiesz? Mój mi ani razu nie zaproponował,żebym zajęła się sobą bo zmęczona jestem czy coś. Jedz kochana i odpoczywaj za nas obie.

Wiem ludzie są okrutni , często przykleja łatki .

Zabierz mnie też... Plisss ! :D
Oczywiście że nie ale nalezy! Nikomu nic do tego. Mam koleżankę, która co roku wyjeżdża z mężem na dwa tygodnie w ciepłe kraje, a dzieci zostają z dziadkami. Z córką i synem też zawsze gdzieś wyjeżdżają ale dbają dbają też o to żeby mieć też tylko swój czas... Fajnie tak :)

Może końcu do mnie dotrze żem też jest człowiek ;) matka nie wieźniarka i wolności potrzebuje :) co do męża to zgadza się na to jedynie dlatego że odbija się to moje "zdrowie" na dzieciach, bo ani nie mam siły ani możliwości czasami zająć się dziećmi tak jak powinnam, bo moje ciało mi odmawia wielu czynności :( O mnie mąż na pewno też myśli w tej kwestii... Bo tak jak jedna z Was wspomniała "Szczęśliwa matka, to szczęśliwe dzieci", ale priorytetem są dla niego dzieci.

Nie wiem czy moje mysli nie krążyły by ciagle wokół domu i dziecka, ale uwierz, że sama bym czasami gdzies wybyła, rzuciła wszystko, spakowała sie i wyjechała. Wszystko przychodzi z czasem, bo ja tez byłam zawsze przekonana ze wszystko zrobie najlepiej sama, a gdzies zapominałam żeby we wszystko angazowac innych.Nie lubie prosic o pomoc i to mój najwiekszy problem, teraz juz mocno angazuje meza :) W końcu wyszło tak że matka przemeczona, wiecznie niezadowolona, az powiedziałam dosyć. O siebie tez trzeba dbac. I nie ma że nie wypada, mam ochote to staram się wszystko zorganizowac tak żebym ja tez była szczesliwa i chociaz trochkę "wolna". Momenty sa rozne, ale regeneracja siły jest potrzebna. Ja w prawdzie tak długiego wyjazdu sama pewnie nie ebde miała, ale samo wyjscie na kilka h bez dziecka to juz wiele. Także małymi krokami do przodu. Jedz i regeneruj siły, dziecmy sie ma kto zajac, od tego maja ojca..Swoja droga na prawe fajnie że maz dba o twoje zdrowie i sam wyszedł z tata propozycją :) powodzonka, a innimi sie nie martw, ludzią nie dogodzisz a to Ty w swoim zyciu jestes najwazniejsza, ludzie zawsze gadali i gadac bedą więc badz silna i nie daj sie ich gadaniu..

Tyle ciepłych słów... W takim razie uzbrajam się w "paplaninoodpornosc" i zaczynam planować, chętnie bym wyjechała na jakiś aktywny wypad... tańce, sporty, zwiedzanie, ale póki zdrowie mi się sypie w pierwszej kolejności chce zadbać o to... sama, wyciszyć się, zebrać do kupy, by z nową energią wrócić do swoich urwisek ;) mężowi na pewno taka moja wewnętrzna metamorfoza energetyczna wyjdzie na dobre, dlatego mnie w tym wspiera, w przeciwnym wypadku będzie miał w domu wciąż marudzaca, wrzeszczaca i wściekła babę :)

O tak, cos o tym wiem, sama tez nad soba troszke pracuje, niestety takie oderwanie jest potrzebne i jak nie zadbamy o siebie to nikt tego nie zrobi. W takim razie pakuje walizke i jade z tobą :D maz pewnie by sie ucieszył że żonka przestała wrzeszczeć :) Tak poważnie to miłego odpoczynku i szykuj sie szykuj, dużo pomoże..

Jedź jak najbardziej, nie myśl o tym co ludzie gadają bo gadali zawsze i gadać będą. Ostatnio nawet mi moja matka wyrzygala że chciałam ZWZ zostawić Zuzy na weekend (półtorej doby) jak miała trochę ponad rok żeby jechać z moim S do jego kuzyna, koniec końców się nie zgodziła nią zająć więc nigdzie nie pojechałam. Więc sama widzisz, wyrzygala mi sam fakt że chciałam, więc uwierz, ludziom nigdy nie dochodzisz, a przecież to ty i twoja rodzina ma być szczęśliwa, a nie osoby trzecie. Mam nadzieję że będziesz się świetnie bawić :)

I widzicie tak się kończy przedwczesna radość... Poinformowalam męża ze plan jest taki, że jadę odpocząć, w odpowiedzi dostałam zdzwiona minę i tekst: "Jak to sama a co z dziewczynkami, myślałem że je zabierzesz ?", "Źle się zrozumieliśmy" :( Za wczesna była ma radość i chwalenie męża, że jaki to on kochany bo o mnie też myśli :/