.

nie tesknilam za brzuszkiem nic a nic .

Najpierw była ogromna ulga, że w końcu można się normalnie ruszać i nie martwić, że zrobi się coś co zaszkodzi dzidzi, a pózniej żal i pustka w brzusiu, no i tęsknota za tym uczuciem "pełności" oraz odpowiedzialności za tą małą istotkę po sercem

...to chyba tyle... ja tak to czuję;]

nie tesknilam za brzuszkiem nic a nic .Ja także... Miałam tak ogromny brzuszek, że jak tylko sie go pozbyłam poczułam po prostu ulgę... Wolę malca po tej stronie zdecydowanie... Trzeci trymestr ciąży był dla mnie ogromną masakrą... Psychicznie czułam się strasznie... Co oczywiście nie zraziło mnie na tyle, by kiedyś nie pomyśleć może o drugiej dzidzi...

Ja swoj uwielbialam ! Nie dosc,ze mialam malutki to na dodatek urodzilam w 34 tyg ciazy.Choc mam swoja ukochana i wyczekiwana corcie, to brakuje mi mojego brzucholka jak cholerka.Nawet w kilka dni po porodzie przylapalam sie na tym ze czekalam az mala mnie kopnie =) Pozdrawiam

Tęskniłam i tęsknię nadal:) Dlatego już niedługo postaramy się o następny;) Najbardziej brakowało mi tej maluszkowej obecności i kopniaczków, przepychanek. Teraz czasami jak coś mi się w brzuchu przelewa to tak sobie wspominam jak się Patryka łapki wybijały z jednej strony... Ahhh:) Nie mogę się doczekać kolejnego razu, oby i tym razem brzuszek był malutki i wygodny:)

na początku nie tęskniłam,byłam szczęśliwa ,że mam maluszka obok siebie:-)),ale z perspektywy czasu zaczęłam tęsknic,może nie za samym brzuszkiem,ale za tymi ruchami,kopniakami,za tym wyjątkowym stanem(zaczęłam tęsknic jak mój synek miał tak ok 18-24 miesiące)...

Nienawidziłam być w ciąży, więc mi jej ani troche nigdy nie brakowało.

Mimo iż mialam duuuuzy brzusio wszyscy mysleli ze to blizniaki :D to tesknie za nim za glaskaniem za kopniaczkami ehhh

A ja uwielbiam być w ciąży :)
Poza mdłościami na początku i bólem kręgosłupa na końcu nic mi nie przeszkadza :D

A co do tęsknoty - i tak, i nie. Trochę był uciążliwy pod koniec, a z drugiej strony nic nie kopało, tak pusto było ;)