Mieliśmy psa z długa sierscia, ktory strasznie sie lenił ale to tak ze odkurzanie 2 razy dziennie a i tak za chwile znow siersc. Poniewaz jak to pies chodzil i sie trzepał siersc byla doslownie wszedzie nawet w jedzeniu i rzeczach dziecka. Mała za chwile zacznie siadać potem raczkowac i co pełzała by po tej siersci i brala wszystko do buzi. Mamy male mieszkanie w bloku probowalismy dawac wit.na siersc dluzszy czas, wyczesywac czesto kapac.nic nie pomagalo. Po prostu pies przebywajacy ciagle w mjeszkaniu i do tego mial malo ruchu na dworze bo brak czasu na dlugie spacery (maz pracuje od rana do wieczora) bedzie sie tak lenil.
Postanowilismy oddac go innej rodzinie ktora ma dom z ogrodkiem, dobrej rodzinie ktora sie nim dobrze zajmie a i pies sie bedzie mial gdzie wybiegac wiec nie bedzie sie tak lenil.
Wczoraj go.od.nas zabrali a ja juz druga noc przez to nie spie, w dzien placze i snuje sie, ciagle patrze na jego poslanie bo ani ja ani maz nie mamy odwagi go sprzatnac. Mieszkanie mimo dziecka wydaje sie puste. Myslalam wczesniej ze to dobra decyzja bo jak w tej siersci wychowywac male dziecko. A wierzcie mi siersci bylo ci nie miara. Zal mi teraz strasznie. Czy uwazacie ze dobrze postapilismy?