no nie za bardzo z dzieckiem moge wyjsc poniewaz nie mieszkaja w tym miescie co ja bo nie dawno sie przeprowadzilismy i musiala bym jechac autobusem wiec troche nie za bardzo..

U mnie tak samo,do tego ja też pracuje więc wszystko robimy fifty fifty (nie wyobrażamm sobie inaczej), na weekend najczesciej wieczorami wychodze ja :) Wojtek w tym czasie gra na kompie :) Tomuś śpi a ja baluje z kolezankami ;)
Ale w dzien czesto spotykam sie z koleżankami razem z naszymi dziećmi , myśle że powinnas tego spróbować :)

a to lipa :/ ale znając siebie autobs nie był by dla mnie przeszkoda :)

no niestety .. juz sie nie moge doczekac lata niola bedzie mial 10miesiecy :) i bedziemy sobie spacerowac ... wkoncu sie uwolnie od tego domu :)

Oczywiście,że mój mąż mi pomaga bo zarówno dziecko jak i dom (na co się składa bałagan, budne pranie, itp.)są również jego.

Jak w pierwszej ciąży przeprowadziłam się do męża To często jeździłam pociągiem do mojego rodzinnego miasta żeby nie siedzieć sama i nie było dla mnie problemem włożenie wózka do pociągu razem z małym, ludzie też mi chętnie pomagali bo wózek wcale nie był mały :)
CHCIEĆ TO MÓC!
Nie ma użalania się nad sobą!
A jak chcesz żeby mąż Ci zaczął pomagac to zrób mu strajk! Nie ugotuj albo nie posprzątaj i powiedz że miałaś urwanie głowy z dzieckiem (dzieci mają różne humory) i żeby się nim zajął to wtedy to zrobisz.
Na początek może być dobre takie oswajanie go przy Tobie w jego obowiązkach bo może po prostu bać się zostać z nim sam na sam na dłuższy czas.
Wszystko małymi krokami trzeba robić bo Ci faceci to straszne tchórze są(jeśli chodzi o dzieci oczywiście)
Życzę POWODZENIA :)

no wspolczuje dziewczyny takich facetow co nie pomagaja ,ale mysle ze wiekszosc z nich jeszcze nie dorosla do bycia tatusiem!! moj maz juz ma swoje lata z reszta ja tez najmlodsza nie jestem ;) i bardzo mi pomaga od momentu narodzin ,teraz spodziewamy sie dugiej dzidzi i wogole sie nie obawiam bo jest bardzo opiekunczy i sam wie co ma robic bez zadnych prosb.Czasami to mysle ze ja za malo zajmuje sie dzieckiem, ale mam usprawiedliwienie bo jestem w ciazy :)