Studiuje zaocznie (teraz robię licencjat) i jest różnie, na naukę mało czasu, bo mała i brak chęci, lepiej pobawić się z dzieckiem.
Do szkoły dojeżdżam ok 80 km, dzięki temu ,że się uczę straciłam pokarm, bo nie mam nawet przerwy,żebym mogła go odciągnąć. Ogólnie masakra jakaś... eh.. ;/

Powiem wam coś śmiesznego (tzn wtedy to nie było dla mnie śmieszne :D) W lipcu kończyłam studia z filologii angielskiej, obrona była rano i chyba z tych wielkich nerwów zachciało mi się wymiotować... komisja zadawała mi pytania a ja czułam jak w moim brzuchu trwa wielkie wirowanie i modliłam się w duchu żeby nie zwymiotować przed nimi. Co chwile się zawieszałam.. sorry wait a minute. Wydawało mi się że mówię bez ładu i składu, nie mogłam skupić się na tym co mówię. Jednak wszystko skończyło się dobrze. Zdałam :P Wakacje się obijałam, potem stwierdziłam że mi nudno i zapisałam się na studia podyplomowe. Zobaczymy jak to będzie jak się mały urodzi, mój K twierdzi że będzie pomagał. Ale zawsze się pocieszam - filologia nie była łatwym kierunkiem a mimo to dziewczyny zachodziły w ciążę i często radziły sobie o wiele lepiej niż te, które nie miały ani dzieci, ani pracy ani większych obowiązków.

moje synka zostawilam z tesciowa jak mial 3 tygodnie bo musialam wrocic do szkoly , mialam wtedy jeszcze poltora roku liceum tylko ze uczeszczalam tam w systemie wieczorowym . Dal rade dzieki pomocy wlasnie tesciowej i partnera . Moj synek konczy juz 6 lat a ja jestem na ostatnim roku w szkole policealnej :)