hehe skad takie pytanko?ja mialam kontakt, ale troche za dlugo aby pisac.Bylo ciekawie :-)

taaaa wieze.... Moje dziecko to maly ufoludek:)

Sama nie wiem,zawsze ciekawiły mnie takie historie,mniej lub bardziej prawdziwe:)))

Duchy i ufoludki to inne kategorie:)))))

Generalnie nie wierzę, ale kiedyś mój zmarły kilka lat wcześniej dziadek pomagał mi zaparkować samochód na parkingu :D

Jak bede miala troszke wiecej czasu to napisze na blogu, ok?Teraz maly nie schodzi mi z rak.pozdrawiam

ej no w pytaniu jest napisane czy wierzymy w duchy i inne paranormalne zjawiska wiec pisze ze mam ufoludka;) o co chodzi??:)

asiunia, to dobrze że masz ufoludka,gratuluje:)

Dziekuje ci bardzo:) powiem Ci szczerze ze nasza rejonowa pediatra szczegolnie traktuje mala jak ufolka;) a tak powaznie o te duchy jesli chodzi to kiedys podobno jak byl u nas w domu obraz (taki obrzadek u nas jest ze raz na jakis tam czas po calej miejscowosci chodzi obras Matki Boskiej) i w domu zeszly sie babcie i rodzina na modlitwy to podobno moja mama widziala ze na sofie siedzi moj zmarly dziadek i zrobila sie zielona i malo nie padla...:) ja potem prze tydzien balam sie sama spac i na tym moja przygoda z duchami sie konczy;) dodam ze mialam wtedy 6 lat:)

nigdy w duchy nie wierzylam,ale do czasu... jak mialam 16 lat,mojej przyjaciölce zmarla na raka mama,a ze ona bala sie byc sama w domu to czesto u niej bylam....pewnego dnia siedzimy w pokoju goscinnym a w kuchni slychac bylo walenie garnkami otwierajäce sie szawki,a poza nami nikogo w domu nie bylo. Wchodzimy do kuchni wystraszone,a tu raptem cisza,wracamy do goscinnego a tu odsuniete jakies 15 cm od sciany lözko na ktörym zawsze spala jej chora mama. Lözko do sciany przysunelysmy,usiadlysmy i dalej ogladamy film,i znowu w kuchni wala gary! My do kuchni,cisza spowrotem do goscinnego i znowu odsuniete lözko!Sytuacja powtorzyla sie 3 czy 4 razy juz nie pamietam dokladnie,az przyjaciölka powiedziala: Mama mnie odwiedzila. Od tamtej pory nic nie walilo ani sie nie odsuwalo.

Teraz ciut z mojej histori sprzed 1,5 roku.Zmarl möj tata,rodzice byli po rozwodzie jak bylam malutka,nie mialam z tata kontaktu ale zawsze chcialam go odnalezc.Wiadomosc o jego smierci wstrzäsnelo mnä...!!! Spöznilam sie na jego pogrzeb pieprzonä godzinke,niestety w ten sam dzien co sie dowiedzialam nie bylo wolnych biletöw do PL.ale wracajäc do tematu,dlugo nie moglam dojsc do siebie,w ten sam dzien bylam na grobie taty i od tamtej pory co tydz. w ten sam dzien co byl pogrzeb snil mi sie tata,ze zyje. sny byly bardzo realistyczne,i zawsze wstawalam ze lzami w oczach.Po ok pöl roku bylam tak roztrzesiona ze powiedzialam na glos zeby mi sie snil w pozytywny sposöb a nie ze ciagle wstaje z trumny i tego typu sny... od tamtej pory nie przysnil mi sie ani razu,teraz zaluje ze powiedzialam to co powiedzialam bo chcialabym zeby mnie odwiedzil,chociazby w snie.

Dlatego teraz "wierze" w takie cos jak duchy!