Pierwszy raz jak mialam kontakt z "duchami" bylo to jak mialam 12 lat.Przeprowadzalismy sie z mieszkania do domu.W tym domu mieszkalo starsze malzenstwo, maz zmarl w tym domu, dom sprzedany a kobiete zabrala rodzina do siebie.Sluszelismy(razem z bratem)jak po mieszkaniu chodzi ktos"duch"z samej gory strychu, az do piwnicy.Tak jakby szukal kogos.Glosne stukanie obcasow, otwieranie drzwi.

Druga syt.kiedy zmarl (powiesil sie)moj brat "blizniak", kolego ze szkolnej lawki, pierwsza milosc....Rok po pogrzebie snil mi sie prawie codziennie, mowil do mnie w tym snie, wolal mnie.Po kilku dniach mialam dosc, wiec wybralam sie na cmentarz, zaswiecilam swieczke,pogadalam do niego i sny sie skonczyly.

Nie wiem czy to tez nalezy do dziwnych paranormalnych zjawisk, ale mieszkalam kolo elewatorow, byl koniec lata i bociany zbieraly sie do odlotu.Przyszla do mnie sasiadka i zaczela smieac sie mowiac zebym nie patrzyla na te bociany bo zajde w ciaze.heh nie wierzylam, ze takie cos moze sie zdazyc, ale za dwa tyg. ta sasiadka przychodzi powiedziec, ze jest w ciazy,hehe a zawsze zazekala sie ze nie bedzie miala drugiego dziecka:-)Mialam z niej ubaw.

Tak raz przeżyłam... Słuchałam muzyki i wyłączyła mi się sama wieża ::DD

Wierzę, że dusza nie umiera po śmierci ciała ale nie wierzę w to, ze zmarli mogą straszyć żywych.Uważam, że są moce, których nie powinno się dotykać i dlatego nigdy nie bawiłam się w wywoływanie duchów, bo w ten sposób można przywołać coś złego.Wierzę w demony, które potrafią wpłynąć w sposób negatywny na nasze postrzeganie świata,myślę, że pod ich wpływem ludzie czasem widzą zmarłych.Jestem osobą wierzącą ,a w Piśmie Świętym jest wyraźnie napisane, że Diabeł ma pod swoim przewodnictwem inne zbuntowane anioły, które stały się demonami.Myślę, że są rzeczy, których nie potrafimy zrozumieć i nie powinniśmy ich dotykać.Drażni mnie nawet kiedy słyszę jak niektórzy dla żartu powtarzają "Ave Satan"(wiadomo co to znaczy) gdyby te słowa się sprawdziły to ci właśnie jego "chwalcy" pierwsi zesrali by się ze strachu.Uff...ale chyba odbiegłam trochę od tematu:)

Wierzę

Ja wierzę w takie rzeczy. Miałam raz bardzo dziwne doświadczenie wiele lat temu.
Byłam na mazurach w domku letniskowym z moją babcią i dwiema przyjaciółkami. Chciałyśmy sobie pogadać tak aby babcia nie słyszała więc pstanowiłyśmy spać w namiocie. Ktoś chodził dookoła namiotu, myślałyśmy że żart ktos nam robi więc wyskoczyłyśmy szybko z namiotu aby przestraszyć tą osobę a tam nikogo nei było. Powtarzało się to kilka razy. Byłyśmy już bardzo przerażone i postanowiłyśm wyjść z namiotu do domu ale się bałyśmy. Nagle ktoś zaczął jakby uderzać kijem w namiot, moja koleżanka dostała w głowę dość mocno... wyleciałyśmy stamtąd jak poparzone. Darłyśmy się tak że sąsiad z posesji obok wyleciał ze swojego domu. Wziął psy i przez pół nocy przeszukiwał okolice. Nikogo nie było.
Sęk w tym że mamy bardzo dużą działkę, dość dobrze oświetloną i wtedy drzewa były jeszcze malutkie. Nikt nie zdążyłby uciec do lasu (300m) dalej w ciągu kilku sekund. Psy ujadały strasznie ale jakby w powietrze.
To było na prawdę niesamowicie przerażające i nawet teraz mam gęsią skórkę.
Jeżdżę tam co roku i nigdy więcej nikomu innemu ani mi się coś takiego nie przytrafiło, mimo to sama wieczorem już nie wyjdę z domku. Nawet w dzień czuję się tam nieswojo jak zostaję sama.

nie nie wierzę , 3 lata temu mieszkałam w domu w ktorym zamordowano kobietę w kuchni , znaleziono ja dopiero po 2 tygodniach , mieszkalismy tam z Wojtkiem przez rok i nic zaden duch nie przyszedł :)