Nie zdradził raz, prowadził podwójne życie. Trzy lata z moją koleżanką z pracy. Dla mnie to było nie do wybaczenia. Tyle w tym mojej winy, że on wolał bawić się, szastać kasą, hazadr, szlaleć wyjeżdżać etc a ja wybierałam zawsze dom. Zakładając rodzinę trzeba zmienić priorytety. 

no to ewidentnie jego wina (!)

Wiecie co dziewczyny i NIGDY złego słowa na niego nie powiedziałam przy małej. Raz mnie nawet Pani do szkoły wezwała aby zapytać czy znów jestem z mężem jestem bo cytuję : "bo mała nie ma objawów dziecka z rozbitej rodziny " zapytałam ją wtedy czy mam urządzić libację i pokółcić się z teściami i ja pierdziele, niech się zastanowi jak jeszcze raz będzie po mnie dzwonić. Z teściami starymi żyję do dziś w zgodzie bo to jej babcia i dziadek, trochę teraz jest czasem śmiesznie bo: "mama dzwoni" która? :) a moje dziecko ma dodatkówych dziadków czyli rodziców M. 

Kasia, złota kobieta z Ciebie;)

Zajebiś*cie obiektywnie rzecz biorąc.

dziękuję, nie taka złota ;) sama bym na to nie wpadła, to za radą przyjaciółki, jej rodzice się rozwiedli, mówiła jak bardzo ją bolało jak jej na tatę wbijali i miała żal do babci, mamy  chciałam tego uniknąć i jej posłuchałam. 

Chlał na potęgę wracał późno do domu bo stał pod sklepem dziecku nic nie dał i zdradził, a teraz ma odebrane prawa i zakaz zbliżania za swoje wulgaryzmy do mnie i moich bliskich i groźby. Moją winą jest to że za takiego wyszłam

ja myślę, że u nas się tak utarło, że trzeba się do końca życia szarpać ale można zamiast tego zająć się swoim życiem, nowym, spokojniejszym. Koleżanka jak się rozwodziła z winy męża ( dziecko na boku mu się urodzić miało ) to wyszła tak z sali sądowej roztrzęsiona i popłkana, Pani Sędzina jej powiedziała, że jest niedojrzała emocjonalnie bo nie chcę rozwodu z jego winy. Ona raz na zawsze zamkneła temat - w grudniu byłam na jej weselu :) 

mielismy gleboki kryzys - przetrwalismy , wtedy myslalam ze to tylko jego wina a dzis wiem ze wina lezala po obu stronach 

A u nas było dużo bardziej przyziemnie. Po prostu chyba zdecydowaliśmy się na ślub zbyt wcześnie, ja miałam 21 a on 23 lata, byliżmy małżeństwem 6 lat, żyliśmy w zgodzie itp., jednak od początku byliśmy totalnie niedopasowani, inne charaktery, zainteresowania, poglądy itp., postanowiliśmy w zgodzie się rozstać. Teraz żyjemy w zgodzie, ja mam kochanego męża, jak dla mnie ideał i wspaniałą córkę, mój były mąż też ma narzeczoną i małą córeczkę. Także w naszym przypadku dobrze się stało.