Byłabym pewnie w lekkim szoku, ale zaakceptowałabym to i wspierała. Najważniejsze jest dobro dziecka, a ja nie mam jakiegoś problemu z tym

Niezależnie od wieku, dla mnie spoko ;-) nie mam z tym problemu. Mam e rodzinie geja, mam mnóstwo znajomych homo bądź bi, są to fantastyczni ludzie. Mam tylko nadzieje ze jeśli już tak wyjdzie, to przynajmniej jedno z dzieci da mi wnuki :-D

Mysle , ze po początkowym szoku( bo jakze to MOJE dziecko???), wspierałabym z całego serca.

W pierwszej kolejności udałabym się z dzieckiem do specjalisty, żeby sprawdzić czy to pewnego rodzaju, tymczasowy, poroniony wymysł, czy faktycznie coś jest na rzeczy. A później w zależności od diagnozy to albo bym zaczęła sobie trumnę budować, albo myślałabym jak najpierw Mateusza o tym poinformować tak, żeby dziecko miało czas uciec. No chyba, że diagnoza mówiłaby, że to tymczasowa fanaberia, to bym się chyba opiła ze szczęścia :D

Nie wiem. Byłoby mi niesamowicie ciezko to zaakceptować

nie skakała by ze szczęścia,ale na pewno by to przetrawiła,nie chciałabym stracić kontaktu z takiego powodu

Nie mam pojęcia. Ciężko było by mi zaakceptować ten fakt aczkolwiek matka zawsze kocha swoje dziecko, taka prawda.

Normalnie, to nie moja sprawa z kim on będzie wolał w przyszłości żyć i uprawiać seks, To jest jego życie. Poza tym znałam i znam wiele osób homo i sa fajnymi ludźmi. Gdyby tylko mogli normalnie żyć w tym kraju...
Ewentualnie miałby opcje żeby wyjechać do DE, mamy podwójne obywatelstwo.