Też jej każe wyplakac się w swoim pokoju i dopiero wtedy może wyjść. Tylko ma 3 lata ;)

Ja nie zwracam uwagi, zostawiam, tam gdzie stoi, nawet kiedy jest obok mnie ciągle, bo odbywa się to w pokoju, ale najpierw tłumaczę chwilę i stanowczo, a kiedy próbuje mi na siłę pokazac, jak bardzo płacze, bo np. nie chcę dac jej w tym momencie czegoś do jedzenia, bo właśnie robi się obiad lub ubrac mokrych kaloszy, to powtarzam, żeby nie płakała, słuchała mamy, żeby była spokojna i wtedy pogadamy, pobawimy się itp. i dalej robię swoje, czytaj coś ze starszą córką zazwyczaj ;P Czasem, jak długo płacze, pytam czy ma już ochotę się z nami grzecznie pobawic, chwilkę ją zachęcam i odpowiada "nie" i krzyczy lub "tak" i faktycznie się uspokaja.
Moja ma takie ataki od miesiąca, ale tak to dziecko anioł ;)
Starsza ma 3,5 i nadal czasem ma taki atak, ale bardzo rzadko i tylko, kiedy jest zmęczona, to nagle wrzeszczy o coś przeraźliwie i też staram się nie zwracac uwagi i najpierw wytłumaczyc, mówię też, że mi smutno, kiedy tak robi, że czemu na mniek krzyczy, przecież niczego jej nie zrobiłam i tak się nie robi itp., ale nie daje to najczęściej od razu efektu, bo musi sama się uspokoic i wyciszyc. Jak przesadza, to ląduje w drugim pokoju i wraca, kiedy już lekko tylko poclipuje i normalnie zaczyna się odzywac..