Ja mimo ciężkiego porodu wspominam te chwile wręcz kosmicznie... To takie doświadczenie jedyne w swoim rodzaju, zarezerwowane tylko dla nas - kobiet. Zobaczyć pierwszy raz dziecko - mistyczne przeżycie, wręcz nierzeczywiste! Trzęsłam się cała, normalnie drgałam na całym ciele jak patrzyłam na synka, serce mi biło jak szalone i nie mogłam uwierzyć, że on jest mój! W kółko powtarzałam sobie w myślach, że to mój syn, że jestem mamą ale nie docierało to do mnie.. Wszystko robiłam instynktownie, poradziłam sobie z ubraniem go pierwszy raz, z przewinięciem, przytuliłam go, był taki malusieńki i cieplutki i jego wielkie ciemne oczka patrzyły się prosto w moje oczy. To było boskie!!!! Sama zobaczysz! Potem niestety miałam burzę hormonów, płaczliwość, sporo negatywnych emocji ale to normalne po porodzie.

Dla mnie osobiscie byl to cudowny moment.
Porod-katastrofa(6h partych bez zadnego znieczulenia),ale jak juz maly sie wislizgnal cud,miod i orzeszki.
A pozniej znowu katastrofa przez jakies 2 doby,no i po tygodniu gora dwoch zapominasz,ze w ogole rodzilas.:)
Nie ma sie czego bac.

Bolesne ale najpiękniejsze przeżycie!!!!

ja to miała taką banię na stole operacyjnym, że jeszcze tak nigdy nie miałam, patrzę dziecko, za chwilę patrzę znowu... nie ma dziecka ;P a tak serio to nie wiem jak to jest urodzić dziecko normalnie bo miałam cc...ale pamiętam jak mi ją mąż przywiózł pierwszy raz na salę poporodową, taka małą, cudowną ;)