ja nie mam z wlasnej głupoty łeeee :(:(:(:( a nie ukrywam, ze ulatwiloby mi to zycie

mam i jezdze :) kocham!!!

Ja sobie nie wyobrażam teraz życia bez prawka! Zwłaszcza,że do sklepu chociażby mam 3 km.. kocham siedzieć za kółkiem, mogę pracować jako kierowca heheh.. a co do Twoich lęków to powiem Ci szczerze,że zrobiłaś wielki błąd,że nie jezdziłaś, bo potem właśnie takie lęki się robią... ale jak się przełamiesz to bedzie już z górki! Tylko nie panikuj jak wsiądziesz za kierownice, nie spinaj się, jedz ostrożnie, powoli, a jak dojedziesz bezpiecznie do celu to już będziesz się pewniej czuła:) powodzenia!

a co tam sie bedziesz stresic, pakuj tylek w mobil zapodaj sobie jakas muzyczke nie za glosno, dam rade i jade! dzis bedziesz zestresowana, jutro mniej, a pozniej wcale:)

Siadasz i jedziesz :) A auto pojedzie tak,jak je poprowadzisz. Powodzenia!

ja tez zrobiłam prawko i nie jezdziłam od razu...po ponad roku kupilam sobie auto i poprosiłam kolege takiego najcierpliwszego, zeby ze mna jezdził...i tak po 3 dniach jezdzenia z nim (najpierw po malo ruchliwych drogach, pozniej po miescie) rozkręciłam się i jeżdzę cały czas...co więcej czuje się za kółkiem jak ryba w wodzie :D

Ja też bardzo długo nie jezdziłam po zrobieniu prawka. Ale w końcu nie miałam wyjscia, tez się na początku bałam, ale powoli powoli i się przekonałam i teraz jeżdżę non stop. :)

Oczywiście,że hasam, ostatnio do Pl i z powrotem jechałam jako kierowca nawet (wooow). Moja siostra tez 20 lat temu prawko machnęła i ze 2 razy jechała sama i teraz dupa, już nic nie zrobi bo się boi itp. A ja śmigam po Wiatrakowie , czy się obawiam czy nie, spokojnie i oczy w koło głowy, kierownicę co prawda jżz mam najwyżej jak sie da, co by bebzonka nie obić przy jakimś hamowanku nagłym itp.Moj to ma teraz ze mną super, każda imprezka jego,może wypić itp.dasz rade, spokojnie tylko i powoli a będzie dobrze,niech se trąbią, wyprzedzają, olej to :) Będzie git :)))

tez mam taka fobię...prawko zrobiłam w 2009 roku i w 2010 zaczęłam jeździć systematycznie do pracy (1,5 roku), a potem tez na trasy najdalsza to 200km...potem miałam kolizje...facet mnie skasował...a jak zaszłam w ciążę to jeździłam mało bo leżeć muszę...ale teraz znów powróciły wszystkie obawy...dodam, ze ja od liceum mam taki strach, ze boje się jeździć nawet jako pasażer...

tak jeżdżę choć nie za często- mój D jeździ nim do pracy a jak chodzimy z dziećmi na spacery to auto nie jest potrzebne, również sklepy mam na wyciągnięcie ręki no chyba że jedziemy gdzieś po większe zakupy lub do teściów. Za to nienawidzę jeździć gdy mój ukochany siedzi obok- odziedziczył po tacie głupie komentowanie wszystkiego- co tak wolno, nie tak szybko, nie wyprzedzaj, wyprzedzaj, czemu jeszcze nie włączyłaś wyższego biegu (bo włączam co 2tys obrotów a było 2tys i jedna kreseczka)a którędy jedziemy (zwłaszcza jak jeździmy do jego rodziny a ja nie znam trasy) normalnie czasem mam ochotę zatrzymać auto wysiąść i go udusić;)
jak czujesz strach może najpierw spróbuj pojeździć z mężem po mniej uczęszczanych trasach żeby poczuć się odrobinę pewniej.