Przyjaciółka to za duże słowo. Mam koleżanke jeszcze z czasów technikum. Nie spotykamy się prawie ale piszemy ze sobą baaardzo często. Prawie codziennie. Żalimy się na mężów i cały świat gdy nam źle:D tu na miejscu mam baaaaardzo dobrą i bliską koleżankę mogę jej powiedzieć baardzo dużo, ona mi też. Jest mi naprawdę bliska. Spotykamy się w miare możliwości na herbatę na piwo czy po prostu pogadać. A przyjaciółkę miałam tylko jedną. Tylko przed nią się otworzyłam, przy niej nie musiałam niczego udawać. Mogłam być sobą, czułam się jakby z bratnią duszą. Pare lat temu się pokłóciłyśmy. Kontakt się urwał. Bardzo mnie to męczyło i udało się! Wczoraj się udało nam skontaktować. Aż się popłakałam. Po za nimi są jakieś takie znajome ale żadna taka do żalenia się czy dzielenia radości:)

Tak :) mam dwie przyjaciółki, które znam od ponad 20 lat i wciąż mamy wspaniały kontakt, mimo, że każda ma swoje życie, pracę, rodzinę to zawsze mogę na nie liczyć i one na mnie. Zawsze znajdzie się chwilę na wspólne spotkanie, zakupy czy spacer.

Miałam jedną wiele lat. Ale wyjechała zagranicę.: ( od tamtej pory nie znalazlam zastępstwa. Nad czym ubolewam :(