Jak sobie radziłam? Nie radziłam sobie :)... Chodziłam jak zombie, przeczekałam...

U nas bardzo pomagał cyc na zadanie.nawet kilkanaście razy w nocy to uuspokajało

Mi się wydaje, że to niewiele ma wspólnego z bólem, takie wstawanie, skoro mówisz, że po leku nie przechodzi, więc to nie on jest źródłem problemu. Po prostu jej to przeszkadza, może i do tego ma skok, kto tam dzieci zgadnie..
Ja tam nigdy leków nie podawałam, no i wiem co znaczą takie pobudki, właśnie takie jak opisujesz.. A mama się kładzie, zamyka oczy i otwiera i tak praktycznie lub całkowicie całą noc.. masakra.. teraz też to przerabiam. Tylko mojej noszenie na rękach nie satysfakcjonuje, rzuca się, wyrywa, szczypie i drze jak opętana, w łóżeczku też, obok mnie na łóżku też, tylko ta pierś jej pomaga.. Ze starszą miałam to samo, tylko właśnie, że z nia spałam, to luźniej to odczuwałam jakoś, potem zaczęła się budzic co 20-30-40 minut całe noce przez kilka miesięcy, żeby possać pierś, masakra..
Trzeba przetrwać..

jesli nie karmisz piersia, sprobuj wziac niemowle do siebie do lozka polóz já na swoim brzzuchu, moze wystarcy jej pcozucie bliskosci

Podczepiam sie pod pytanie tez mamy napady rozpaczy w nocy badz nad ranem w naszym przypadku cyc pomaga dosłownie na chwile czasami jest tak ze w ogóle nie chce ssać piersi. Przy tym dochodzi stan podgorączkowy ok. 37,5-37,8 stopni . Troszkę pomagają czopki viburcol , bobodent na dziaselka i paracetamol , ale ile moze to trwać ? Mamy juz ladnie wyrżniętą jedna jedynke dolna a teraz druga wychodzi kawałek widac reszta dopiero sie przebija .

Przeczekalam. Z tym ze Kuba płakał bez przerwy całe noce .