I mnie różnica 1,5 roku i Szczerze mówiąc nie jest zle, chuba łatwiej jak z jednym. Ale u nas to może dlatego, że starszy jest i byl strasznie marudnym dzieckiem, teraz jest trochę lepiej i mniej już wymaga, za to młodszy to aniołek, wiec często to raczej tym starszym muszę się zająć. Mój narazie ma 7 mscy, wiec nie wiem jak to będzie jak zacznie się przemieszczać, bo teraz tylko pełza. Trochę mnie wystraszyly komentarze dziewczyn. Mam nadzieję, że podolam :)

Napewno duzo zależy od dzieci. Mój starszy jest raczej spokojnym dzieckiem, fajnie potrafi się sam zabawić. Gdyby drugi tez należał do takich dzieci byłaby bajka. Jest natomiast dosyć marudny, nie lubi być sam, trzeba go zabawiac. Jego drugi i trzeci miesiąc zycia to czas kolek. To był dla mnie mega trudny czas. Kwestia organizacji, straszego zawsze można jakoś zagadać w międzyczasie, mój akurat chętnie współpracuje. Choć nie powiem bywały momenty że płakałam razem z nimi. Nie będę ukrywać :) Wszystko da się przezyc, będzie dobrze :) u mnie różnica to prawie 2 lata. 3,5 to już pewnie też będzie sporo łatwiej :)

u mnie będzie spora różnica bo ponad 5 lat, ale też boję się że nie podołam , mój mąż często wyjeżdza i będzie sie zdarzać że będę z dwójką sama przez kilka dni, jak wtedy zrganizować kąpiele, usypiania (młodą kładę, czytam książeczkę i zasypia) etc. może wy coś doradzicie albo opiszcie jak wyglądają wasze wieczory

Dużo, najwięcej chyba zależy od tego, jakie okaże się byc to drugie dziecko - jego charakter i potrzeby, czy będzie płakała i miał problemy z brzuszkiem itp., czy będzie słodko spał - tak w przybliżeniu ;)
I od tego, jak zeraguje starszak..
Niestety tych rzeczy nie da się przewidziec i zapewne co rodzina, to przykład..
Jedne dzieci, chociaż wcześniej nikt by nie przypuszczał, mogą byc mocno zazdrosne i kazywac to na wiele sposóbów, a inne mogą okazac się zakochane i szczęśiwe, chociaż rodzice obawiali się, że nie będzie tolerował maluszka. Albo początkowo będzie ok, a potem nagle się coś zmieni - i u jednego i drugiego. Nie przewidzisz..
Ale da się to ogarnąc, jak trzeba ;) Orgaizacja i wprawa ;)

Dla mnie było łatwiej na początku, niż po jakimś czasie, około 8 meisiąca zrobiło się dopiero ciężej ;) Ale ważne by się nie bac heh
Niedługo będzie unas w domu trzecie, to się będzie działo, nie wiem jak ja to ogarnę i boję się wewnętrznie, ale wiem, że muszę się wyluzowac przede wszystkim.. I tak jak zawsze - do każdego po równo z tą samą miłością :) Boże daj nam, by to dziecko było grzeczne :D I wam też :D

A różnica, no tak, zapomniałam - trójka dzieci co dwa lata, każda z lipca :) (jak dobrze pójdzie ;P)

U nas planowana różnica 3 lat między dziećmi. Jest super, córcia nie jest zazdrosna o braciszka. Pomaga, całuje, bawi się z nim. Kocha go i jest najważniejszy dla niej :) Nie ma się czego bać to idealny wiek na rodzeństwo. Jeśli jest oparcie w partnerze to wszystko się układa idealnie ;)