Mam jedno dziecko, na razie dziecka nie planuje. Julcia planowana nie była, ale nie była też wpadką ;)
Na dzień dzisiejszy nie chce więcej dzieci, ponieważ przypuszczam, że nasze drogi z P. się rozejdą... A wiadomo jak to jest z dwójką.

Bo 1) jestem za stara 2) chce mieć na wszystko pieniądze, podróżować dać dziecku możliwość dobrego wykształcenia- tak przyznaję się do tego, chcę żyć pełnia życia ;P No i 3) praca jest dla mnie ważna nie potrafię siedzieć w domu.

Mam jedno dziecko , na razie nie mam potrzeby kolejnego . Teraz mam 26 lat jeżeli do 30urodzin nie zdecyduje się na kolejne dziecko nie będę miała więcej . Sama mam 3 rodzeństwa , mój ma siostrę ale nie odczuwamy potrzeby robienia synowi brata czy siostry dla zasady ze trzeba mieć rodzeństwo . Tek jest juz fajny duży mogę z nim wiele zrobić za chwile będę mogła z nim grać w piłkę itd a kolejne dziecko bi mi to wszytko kaplikowalo nie miała bym tyle czasu dla niego . Ciąża mniejsza aktywność fizyczna, mniej czasu , teraz już mam go mało . Pracuje po 8-9 godzin dziennie a kolejne dziecko i powrót do pracy to dzielnie czasu na dwoje . A z pracy nie zrezygnuje . Bo oszaleje w domu nie jestem typem marki która do 3 roku będzie siedzieć z dzieckiem w domu mam swoje pasje które lubię spełniać i Lubie mieć czas dla siebie . Wiele osób może powiedziec, a jak umrzecie2to przynajmniej syn będzie miał wsparcie w rodzeństwie. Guzik prawda . Przeszliśmy to siostrę P Ostanio widziałam w kwietniu a mieszkamy 10 km od siebie . Mam wielu przyjaciół znajomych w nich mam oparcie i siłe, choć dziś są a jutro może ich nie być . Ale zawsze można poznać nowych . Do ludzi nie można się przywiązywać . Dla mnie ciąża była okropna poród tragiczny . A macierzyństwo zaczęło mnie w pełni cieszyć jak syn skoczył 6 miesięcy . Ciąża była prawie planowana , ja nigdy nie chciałam dzieci , ale coś mi się przerabiałam w głowie i zaczęłam chcieć . Po rozmowach doszliśmy do wniosku ze się staramy i tak po pierwszej próbie sie udało . I mam swoje największe szczęście i to moje słońce jedno jedyne mi wystarczy .

2-3 lata to nie dlugo, a niektore mamy brzmia jakby mialy siedziec w domu cale zycie

Odpowiadając na Twoje pytanie miałam nadzieję że obejdzie się bez takich komentarzy.

wybacz, akurat nie Ciebie mialam na mysli. rozmawialam ostatnio z pewna mama na placu i tak strasznnie narzekala jakby miala siedziec do 18stki w domu z corka

akurat Twoje argumenty Aga do mnie trafily ;))

Dokładnie , 2 -3 to jest bardzo dużo czasu .

moze sie zle wyrazilam, niektore brzmia jakby to byl czas stracony a tak nie jest, to jest czas dla dziecka , bardzo wazny w jego zyciu

Powiem tak jezli co miesiac miała bym 8 tys na kącie siedząc w domu moge jeszcze jedno dziecko urodzić i chodzić do pracy raz może 2 razy w tyg . Dla rozrywki , lubię kontakt z ludźmi ;) bez niego usycham . Nie jest to stracony czas , czas z dzieckiem jest super , ale niektóre kobiet lubią robić tez coś innego niż tylko siedzieć z dzieckiem w domu .

Za pierwszym razem to był dla mnie silny argument :P pewnie dlatego mam różnice az 6 lat w dzieciach , długo sie zastanawiałam nad druga dzieckiem , dla mnie bardzo duzym argumentem było to że mieszkamy za granica i nie mamy niczyjej pomocy , nawet na 5 minut dziennie a za opieke trzeba płacić .... ale teraz sie ciesze , że moge posiedziec znowu w domu , inaczej jest ;) czlowiek sie bardziej cieszy macierzynstwem za kolejnym razem ;) inaczej sie do tego podchodzi ;) i mysle ze z jednym dzieckiem rzeczywiscie jest po prostu wygodniej w pewnym momencie ;)