Że tak długo trwała :) I obrzęki nóg, tylko japonki wchodziły mi na stopy. I wahania nastrojów - to było najgorsze, płynnie przechodziłam od euforii do płaczu :D

Ból w pachwinach i bolące piersi, a tak ogolnie spoko :)

Najbardziej denerwująca była końcówka ciąży. Nie mogłam się ruszać, kręgosłup bolał jak cholera... Czekałam z utęsknieniem 37-mego tygodnia, żeby już był ten bezpieczny okres i wtedy mówiłam do mojej Małej "no, to kiedy wychodzisz?". :D

Póki co - totalny brak energii życiowej, najchętniej bym spała cały dzień + konieczność jedzenia czegokolwiek min co 2 godziny + malusieńki pęcherz.

:)

poza małym pęcherzem, leżeniem w łóżku bo skurcze i skracająca się szyjka, bólem kręgosłupa, pernamentnym pragnieniem.. aa nie wspomne o trudnościach w znalezieniu pozycji do spania.. chyba nie znalazłam mankamentów :)
jest bosko :)

Jedyne co mnie denerwowało to ta okropna zgaga, najgorsza była przy samej końcówce.

parcie na pęcherz i kilogramy...wszędzie kilogramy!

czuje sie ociezala, bola mnie plecy-zwlaszcza wieczorami, latwiej niz zwykle wyprowadzic mnie z rownowagi...