Może spróbuj Ja przekonać, że może oddać dziecko do adopcji zamiast Je zabijać. Może to podziała. A może z czasem pokocha to dziecko, może jak zobaczy po urodzeniu to zmieni zdanie.

najważniesze jak się kochacie żebys zapewnił ją o swojej miłości że zawsze przy niej będziesz, że będziesz jej pomagał przy dziecku, bedziesz wstawał w nocy, karmił i przewijał, że nie zostawisz jej z tym wszystkim samej - to chyba najwiekszy strach dla dziewczyny która nie wie co ją czeka ze zostanie z tym wszsytim sama na pastwe losu, może któraś z babć będzie w stanie zająć się dzieckiem jak ona będzie na uczelni albo stać was na nianie?? urodziłam córke na 1 roku studiów ale też brałam wszystkie opcje pod uwagę :( jednak mój maż uznał że nie po to ze soba bylismy trzy lata by teraz usuwac owoc naszej miłości :) kochał zapewniał ze pomoże, teściowa się zdeklarowała że też pomoże i jakoś wspólnymi siłami daliśmy radę, nie powiem było ciężko ale mgr mam potem i podyplomówkę skończyłam teraz mam odchowaną 11 letnią pannice i uważam że miałam dla niej więcej czasu niż gdybym musiała po 6m macierzyńskiego iśc do pracy
wszsytko to kwestia organizacji czasu i czy naprawdę chcecie być ze sobą, opcja że usunie i potem bedziecie razem jest nie mozliwa bo zawsze bedziesz miał o to do niej pretensje
ale pomysł z policją to trochę przesada, zrozum jej całe spektrum obaw bo ja wiem co ona czuje moja pierwsza myśl była taka sama :)

Ja też mam 21 lat, zaszłam w ciąże w najmniej oczekiwanym momencie, studiowałam dwa kierunki: kosmetykę i zdrowie publiczne, teraz został mi już jeden, piszę pracę licencjacką. Jak się dowiedziałam o ciąży to byłam w ciężkiej sytuacji (z partnerem, mimo,że byliśmy 7lat), ale w życiu nie pomyślałam, żeby usunąć ciąze! Na początku jest cięzko, bo ma się obawy ale z czasem naprawdę da się wszystko poukładać. Teraz jestem najszczesliwszą osoba na świecie, mam wspaniałego męża, który mnie wspiera i już nie możemy się doczekać naszej córeczki :) Na pewno ja przekonasz, żeby nie usuwała ciązy, bo nie wierzę, że kobieta nie ma sumienia, tym bardziej jak studiuję medycynę i chce pomagać ludziom. Wytłumacz jej, że sobie tego nigdy nie wybaczy, że zabiła owoc waszej miłości. Na pewno się wszystko ułoży a z czasem pokocha to dziecko, a jak tylko poczuje pierwsze ruchy dzidziusia to oszaleje ze szczęścia! Powodzenia :)