ok 4 miesiace ale tak naprawde sobą też jeszcze nie byłam, chyba dopiero jak skonczyl pol roku bylo naprawde ok, a pierwsze 3 m-ce to byl dla mnie horror...zwlaszcza psychicznie.

jeśli chodzi o jakieś fizyczne dolegliwości to około 4-5mcy, psychicznie organizacyjnie itd zajęło mi ponad rok.

Do pół roku piłam zimną kawę z rana a włosy myłem dopiero około 12godz. Dzięki Bogu że był balkonto córka tam drzemala by oddychać świeżym powietrzem:)

Mam podobnie, już 3 miesiące po porodzie a ja nadal mam problemy z organizacją. Tylko, że ja mam 4letnią córkę cały czas w domu. Często jej zachowanie doprowadza mnie do szału, mimo, że przed porodem miałam anielska cierpliwość. Zmęczenie i dezorganizacja robią swoje. Mąż pracuje na zmiany więc każdy tydzień jest inny, stąd też problemy z organizacją. Jak już złapiemy rytm, to jest nowy tydzień i inna zmiana i wszystko trzeba przestawić.

Dość szybko psychicznie , zawsze bylam szczęśliwa ze urodziłam dzieci zdrowo. Ogarnąć musiałam się szybko bo maż za granicą pracował wiec mało kiedy był w domu . Po urodzeniu 1 dziecka wyjechał po 2 tyg . Po urodzeniu drugiego mogł zostać 2 miesiące w Polsce ale też 1 dziecko miało 20 miesięcy. Jak wyjechał to starsza złamała obojczyk i jakoś to był najgorszy czas bo małe 4 miesięczne dziecko i prawie 2 latka z gipsem. Fizycznie do roku czasu wracałam do swojej wagi i potem byli ok,akceptowalny się . Chyba najgorzej było po stracie 3 dziecka ,było poronienie w 3 miesiącu i wtedy załamała się . Ale mąż przyjeżdżał i mnie jakoś z dołka powoli wyciągał.

Około 2-3 miesięcy.

Wyjdę na okropna matkę, ale lepiej było jak Hania chodziła do przedszkola, teraz jest gorzej jak na początku . Z jeczaca 4 latka, ktora o wszystko ma problem i straaaaasznie zywiolowym 8 miesięcznikiem padam na ryj. Ledwo zdaze ugotować i ogarnac , a zaraz Hania robi ten sam bałagan. Zwyczajnie mi daje rady, mam hiper doła mimo, ze Wojtek co chwilę się uczy czegoś nowego i jest meeeega kochany.

Mam to samo i czuje to samo...;-) moj 3,5 daje mi popalic swoim nieuslychanstwem a mlodszy ani sie obejrze a wywala wszystko z szuflad albo je kamienie.
Co do Twoejgo pytania Boszka.. z pierwszym synem gdzies po okolo miesiacu moze poltora doszlam do formy psychicznej a z drugim troche dluzej bo tez nie moglam sie zorganizowac gdzies dopieri po.moze pol roku udalo sie to zrobic. To formy fizycznej wrocilam momentalnie przy dwojce urwisow. A z ciala jestem zadowolona dopiero teraz ponad 13 mcy po cc. Waze prawie tyle ile chcialam :-) w ciagu ponad 2 mcy schudlam praiwe 7 kg

Odrazu doszłam do siebie, a nawet byłam w lepszej kondycji niż wogole. Dodam że u mnie mogło byc inaczej bo to było pierwsze dziecko, więc nie wiem jak jest zorganizowac przy dwójce. U mnie kryzys psychiczni pojawił sie tak po pół roku. Wtedy stałam sie przemęczona, zdana sama na siebie i do tego szybko puszczały mi nerwy. Wzięłam się za siebie i kryzys minął. Myśle że to dopada każdą kobietę, zwłaszcza taka pozostawioną sobie bez pomocy z zewnątrz..

Ja po drugiej ciąży doszłam do siebie powiedzmy że po 3 miesiącach w sensie psychicznie. Mi po porodzie ciągle chciało się płakać,mąż jak pytam dlaczego znów płacze to odpowiadałam że niewiem . To pewnie przez hormony które się muszą ogarnąć . Aż boję się jak to teraz będzie wyglądało :)