Nie, ani pierwsze 3 miesiące, ani pierwszy rok.
Strachu więcej, ogólnie było i jest fajnie.
Są momenty, że mam ochotę wyjść, ale ogólnie mam fajne dziecko :)

Z perspektywy 4 lat posiadania dziecka uznaję,że najgorszy jest drugie rok :) Dziecko zaczyna chodzić i zwiedzać, nie rozumie zakazów i ciągle próbuje coś wytłumaczyć w sposób, który Ty w ogóle nie kumasz ;)

U mnie bylo najgorsze pól roku, wieczny wrzask, brak snu. Karmilam go i zasypialam to moj wtedy byl czujny i budzil mnie.

Mi się sprawdziło z pierwszym synkiem, choć jeszvze nie ma dwóch lat to po roku jakoś lepiej się zrobiło. Skończyło się wieczne siedzenie na rękach, wstawanie w nocy co godzinę. Fakt zaczęło się bieganie za nim w kółko, bo różne głupoty przychodzą do głowy, trochę choroby się zaczęły, ale chociaż wieczory są wolniejsze. Drugi synek ma dopiero 2 msce, ale juz widzę, że jest zupełnie inny i pewnie z nim będą później problemy hehe więc wydaje mi sue że to poprostu zależy od dziecka, jak sue ma spokojnego i wieczne śpiącego niemowlaka to pozniej gorzej, ale jak się człowiek przy takim niemowlaku wymeczyl to i bieganina za nim mu nie straszna. N e martw się można sprzatac co 5 min a i tak wiecznie burdel, bo coś cwaniakowi nie przypasuje to wypluje z buzi, albo rzuci na podłogę hehe taki nasz los. Ale jak dziewczyny piszą lepsze takie problemy, niż poważne sprawy z nastolatkami chociażby, jeszcze za parę lat zatesknimy za tym :)

Tez tak nam mówili ze pierwszy rok a ja uważam z perspektywy prawie 2,5 roku Nasze Skarbka to najgorsze przed dnami pierwszy rok to cudowne chwile