Obydwoje z mężem pracujemy mamy dwulatka i nie wyobrażam sobie gdyby mój mąż po oracy siedział na kanapie z pilotem w ręku miał by awanturę od razu dziecko jest dzieckiem obydwojga rodziców a nie jednego który ma się zacharowac. ... to że matka domku siefzi z dzieckiem nie oznacza że niema pracy dopiero ma obowiązków nudzisz prozmawiac z mężem postawić mu sprawę jasno ! Obowiązki musicie podzielić na dwóch ....

Jak obowiazki trzeba podzielic na Twoje to dlaczego tylko mężczyzna ma zarabiać

Tylko ty nie pracujesz więc u was jest trochę inny podział obowiązków. Jak oboje pracowaliśmy to zawsze dzieliliśmy się obowiązkami teraz jestem w domu z małą, mąż w delegacji więc siłą rzeczy ja ogarniam wszystko, ale jak mój wraca na weekend to też pomaga w domu przez te parę dni i bawi się z córką, nala porozmawiaj z mężem powiedz mu, że też czasem jesteś zmęczona tak samo jak on, a może nawet bardziej bo jeszcze masz dziecko do ogarnięcia więc niech też Ci pomaga w domu i przy dziecku

mój mąz pracuje przeważnie od 6 do 14, czasem ma drugą zmianę. Teraz nie ma tez zbytnio czasu, bo remontujemy swój dom, narazie mieszkamy u moich rodziców, także po robocie zawsze jedzie tam coś zrobić, wraca około 20... i serio mało co mi pomaga, właciwie nic ostatnio, bo ma inne zzajęcia i rozumiem , niestety musimy przetrwać ten remont. Ale poza remontem, to tez zwykle miał coś do roboty , ale zawsze chwile na zabawy z dzieckiem znajdzie :) W sumie ja się wszystim zajmuje, bo nie pracuje, ty masz inną sytuację i też możesz być zmęczona po pracy ;-) trzeba pogadać o tym, przyjdzie wiosna może bedzie mial więcej sił :D

U mnie to jest tak, że mąż pracuje na zmiany. Ale jak ma na 12 to śpi do 10 i też średnio zastanawia się, żeby spędzić czas ze mną czy z dzieckiem, albo może potrzebuje chwilę czasu dla siebie. Ale jak ma na rano i przyjdzie około 15-16 to czasem nawet spędzi trochę czasu z synkiem. Też ma fizyczną pracę, ale jakoś tam daje radę. Czasem czuję się zaniedbana i synek bo jest zmęczony, ale chyba już faceci tak mają.

Napisałam przecież że było tak nawet gdy pracowałam. Z tym , że mój ma naprawdę ciężka pracę i wiem, że jak wraca to pada na pysk. Ma rozwalony kręgosłup przez pracę (naprawdę rozwalony ) i ja nie miałabym serca prosić go o pomoc. Zresztą sama daje sobie radę. Jak pracowałam to też dawałam ale wtedy mój syn miał 5 lat ( i więcej ) więc nie był niemowlakiem. Tylko my mamy raczej staroswieckie podejście do życia. Ja pracowałam bo to bardzo lubiłam, dawało mi to satysfakcję. Pracowałam dla siebie i na siebie, choć nie musiałam.

W dupie bym go miała i sama pojechała gdzieś z dzieckiem może w końcu by się ogranął