Moja siostra wzięła na chrzestnego swojego syna - mojego faceta. Nie jesteśmy po ślubie, a oczekujemy dziecka. Fakt ten nie został ujawniony. I już jest po ceremonii chrztu św.

Rozumiem Twój dylemat. Rola chrzestnej to nie tylko kupowanie prezentów ale w kościele katolickim pogłębianie wiary . Powinnaś przemyśleć tę sprawę. Pozdrawiam ciepło

Ja nie miałam moralnego dylematu:nie powiedziałam,że brat jest po rozwodzie,że chrzestna jest po rozwodzie.Po prostu nie powiedziałam a nie skłamałam:))))inaczej nie idzie z nimi a ja nie miałam czasu ani chęci aby szukać nowych chrzestnych.

Chrzestni teoretycznie mają świecić przykładem. Ale gdyby zgłębić temat to okazuje się że praktycznie nikt nie może być chrzestnym. Jeśli poprosisz kuzynkę która ma chłopaka, nie mieszka z nim ale się obściskują albo nie daj Boże sypiają ze sobą to ona cudzołoży tak samo jak Twoja siostra, więc też odpada.
A kuzyn który ma być chrzestnym, lubujący się w "samogwałcie" ;) jak to na młodzieńców przystało, również odpada.
I generalnie wszyscy niepraktykujący też nie mogą być chrzestnymi. Jeśli trzymałabym się zasad to moje dziecko nie poszło by w ogóle do chrztu bo nie miałabym kogo poprosić na rodziców chrzestnych.

Moja przyjaciółka miała taką samą sytuację ale ona zmieniła chrzestną

Ja zgadzam się z 'aczkolwiek'- jeżeli ktoś w ogóle chrzci dziecko, to nie po to, żeby kłamać- tylko pytanie po co chrzci, bo oczywiście rodzice chrzestni maja być przykładem w wierze(niektóre parafie wymagają zaświadczenia z parafii chrzestnych, że mogą oni zostać chrzestnymi), ale jeśli ktoś chrzci dla zasady... powiem tak- jeśli zamierzasz chodzić z dzieckiem do Kościoła i zwracać w ogóle uwagę w życiu na kwestie wiary to wybierzesz takich chrzestnych, co do których nikt nie będzie miał "ale", ale jeśli nie to chyba jest obojętne jaka będzie ta osoba i czy dziecko będzie w ogóle chrzczone- jeśli ma być to tylko (albo aż) ciocia od prezentów... Przepraszam, za szczerość, ale z mojej strony tak to wygląda.