Nie jestem mloda mama ,tzn mloda ale starsza od ciebie :)
Nie martw sie,masz rodzicow po twojej stronie,to najwazniejsze,ciaza i dziecko to cos najpiekniejszego dla kobiety i powinnas byc szczesliwa ze to szczescie teraz dotyczy tez ciebie,ja wiem ze kolezanki ,znajomi sa w zyciu wazni,ale zawsze jest taki moment w doroslym zyciu ze oni sie wykruszaja z roznych powodow a zostaja przyjaciele ,ty doswiadczysz tego tylko troche wczesniej,Mow im z usmiechem na twarzy ze jestes szczesliwa a ich opinie nie sa dla ciebie wazne,badz pewna siebie a zobaczysz ze im sie zapyziale gby pozamykaja,oni beda mieli bzdurne problemy a ty swoja kruszynke ktora codziennie bedzie ci rozpromieniala dzien.Idz do szkoly,rodzice pomoga w opiece nad malenstwem i nastawiaj sie na pozytywy macierzynstwa,a milosc?jeszcze przyjdzie ta najwieksza

kochana dasz rade ..głowa do gory,masz wsparcie rodziców to juz bardzo duzo..a moze liceum zaoczne?przemysl to..trzymam za Ciebie kciuki mała i nie smuc sie nie jestes sama:)

Nie Ty pierwsza i nie ostatnia nastoletnia mama,a ludzie zawsze gadali i będą gadać. Przyjmi pomoć od rodziców skończ szkołe a maleństwo w przyszłości Ci wynagrodzi Twoje starania o lepsze życie dla was. Trzymaj się :)Powodzenia

Nie martw się tak bardzo, ciąża w tym wieku to przecież nie koniec świata. Dobrze, że rodzice cię wspierają. Jeżeli tylko pomogą to nawet się nie zastanawiaj i idź do liceum, dasz radę. Dziś bez wykształcenia, choćby właśnie nawet średniego, trudno znaleźć jakąkolwiek pracę, a musisz przecież myśleć o waszej dwójce. Ludźmi i tym co gadają się nie przejmuj, bo ani ci nie pomogą, ani nie wychowają za ciebie dziecka. Życzę powodzenia, na pewno znajdziesz kiedyś jakiegoś wartościowego faceta, który będzie cię wspierał na dobre i złe. Na razie skup się na maleństwie i nauce :)

Mam koleżankę, która urodziła w wieku 17 lat. Z ojcem dziecka nie jest. Teraz mówi, że nie wyobraża sobie życia bez małej Zosi :)
Głowa do góry.

Do nastolatek juz raczej nie naleze , ale ciaza to nie koniec swiata ;) tymbardziej skoro rodzice sa gotowi Ci pomoc , nie rezygnuj ze szkoly , napewno bedzie Ci ciężko ale malenstwo bedzie pozniej z Ciebie dumne ;) takze glowa do gory i do przodu ;) zycze powodzenia !

Główka do góry, na pewno sobie poradzisz ;)) . Teraz inaczej na to patrzysz ale zobaczysz za kilka lat jaka będziesz szczęśliwa ;) - w wieku 28 lat Twój synek bądz córeczka będzie miała już 12 latek - będziesz młodą, piękną mamą i nie jedna osoba będzie Ci wtedy zazdrościć ;).

jak rodzice sa po Twojej stronie i chca Ci pomoc to dasz rade na pewno. Bedzie Ci pewnie ciezko patrzec na mamy ktore maja u swojego boku faceta podczas kiedy Ty bedziesz miec mame lub tate, ale wszystko sie jakos ulozy , nie przejmuj sie i dbaj o maluszka ;)

Dziękuję za wasze odpowiedzi, prawie się rozpłakałam je czytając. Ogólnie jestem strasznie niestabilna emocjonalnie ostatnio... Tym bardziej, ze dziś poczułam się taka samotna jak usłyszałam opinie na swój temat... Boję się też strasznie porodu. Do tej pory myślałam, że będę przy sobie miała swojego ukochanego.. a teraz.. boję się. Tym bardziej, że jak widzę wszystkich ojców ze swoimi pociechami to chce mi się płakać, bo mój chłopak po mimo, że jest starszy, wiekowo można by rzec "dojrzały" to raz mówi, że chce kontakt z dzieckiem, raz, że nie więc nawet nie wiem, czy moje maleństwo będzie miało do kogo mówić "tato"