Miało być tak.

Lubię stabilność, lubię jak jest tak normalnie. Jeśli życie staje się monotonne zawsze można je "podreperować" z obecnym partnerem. Dla mnie nie ma sensu marnować lat związku, czasu włożonego w budowanie domu, rodziny dla czegoś, co może się zaraz skończyć... A co jak w przypadku starej miłości "ochy" i "achy" miną? Wtedy zostaje tylko poczucie straty. Wolę pewność, takie nagłe niepewne przewroty to nie dla mnie.

niewiem ,naprawdę niewiem ,bez emocji to zostaję,ale jak bym miała taką sytuację to hm.....

W każdym związku pojawia się stabilizacja. Moim zdaniem to jest fajne. A jak ktoś szuka wrażeń to nie dorósł do poważnego zwiazku

Jak dla mnie czysta teoria .... i gdybanie. Jednak z mezem chyba wiecej mnie laczy, niz dzieli ...

Dokładnie monotonia jest nudna, ale jak kochasz meża czy obecnego partnera i on Ciebie to dlaczego nie pozbyc się z nim tej nonotoni i nudy. Ostatnio samam myślałam nad etapami życia i narzeczeństwa, małżeństwa i rodziny. Przez wszystkie etapy przechodzimy szczęśliwi i radosni a gdy po 2-3 latach przychodzi monotonia zaczyna nas to nudzić. Ale czy warto dla jednego wyskoku psuć to szcześliwe normalne życie? Albo Ty albo pierwsza miłość znudzi sie szybciej niż to się wydaje a Ty zostaniesz sama z dzieckiem/dziećmi. Nie warto, lepiej popracować ze stałym partnerem nad odświeżeniem zwiazku. Pierwsza miłośc to zawsze pierwsza miłość i jakas słabośc się do tego ma, ale trzeba umieć traktować to symbolicznie, jak coś ważnego ale nie najważniejszego. W każdym zwiazku są wzloty i upadki(u nas ostatnio więcej upadków)ale trzeba jakoś wszystkie kłopoty przezywcieżyć. Ale czekac aż same się rozmwiąża, a jak nie bedzie po kilku latach potrafiło sie ze sobą juz porozumieć dopiero wtedy odejść.

Dokładnie monotonia jest nudna, ale jak kochasz meża czy obecnego partnera i on Ciebie to dlaczego nie pozbyc się z nim tej nonotoni i nudy. Ostatnio samam myślałam nad etapami życia i narzeczeństwa, małżeństwa i rodziny. Przez wszystkie etapy przechodzimy szczęśliwi i radosni a gdy po 2-3 latach przychodzi monotonia zaczyna nas to nudzić. Ale czy warto dla jednego wyskoku psuć to szcześliwe normalne życie? Albo Ty albo pierwsza miłość znudzi sie szybciej niż to się wydaje a Ty zostaniesz sama z dzieckiem/dziećmi. Nie warto, lepiej popracować ze stałym partnerem nad odświeżeniem zwiazku. Pierwsza miłośc to zawsze pierwsza miłość i jakas słabośc się do tego ma, ale trzeba umieć traktować to symbolicznie, jak coś ważnego ale nie najważniejszego. W każdym zwiazku są wzloty i upadki(u nas ostatnio więcej upadków)ale trzeba jakoś wszystkie kłopoty przezywcieżyć. Ale czekac aż same się rozmwiąża, a jak nie bedzie po kilku latach potrafiło sie ze sobą juz porozumieć dopiero wtedy odejść.

Jesteśmy ze sobą dopiero 2 lata,ale czasem wkrada się ta monotonia,ale nie przeszkadza mi to, może dlatego,że K dużo pracuje więc są tygodnie,że mało się widujemy i to jak ma wolne i jest w domu jest dla mnie wspaniałe,że możemy wspólnie wyjść na spacer czy nawet na zakupy głupie :)

Pza tym "moja pierwsza miłość" to był kompletny niewypał więc bym na pewno do niego nie wróciła :D

Już kiedyś tak zrobiłam, odeszłam od chłopaka z którym byłam 3 lata bo się 'wypaliło' i nie żałuję. Ale jeśli teraz by mi odwaliło do takiego stopnia że chciałabym zostawić Marka dla kogoś innego to pierdolnęła bym się czymś w łeb na opamiętanie.