Płacz ze szczęścia... rodzina jak rodzina, dowiedziała się później i gratulowała.

Mimo że staraliśmy się o owoc miłości ;) , to widzac te kreski pomysłalam : no to kochana nie ma już odwrotu :) cieszylam się , mój facet dumny jak paw , bo w końcu mnie "usidlil" :) mój brzuch jest dla niego święty , syn będzie prawdziwym szczęściem ..

Moją reakcję można opisać jednym słowem - szok i niedowierzanie. Czas na radość nastąpił, kiedy te dwie kreseczki zostały poparte pięknym zdjątkiem fasolki na USG oraz usłyszeniem bicia serduszka. :)
Rodzice byli zadowoleni, partner również, choć z początku też przeżył szok. :)

Nie mogłam uwierz ze udało się po długich starania :)czekałam na potwierdzenia u gina cała rodzina bardzo szczęśliwa moja jak i mojego męża

u mnie pierwsza reakcja szok jakim cudem :D pozniej pomyslałam " no ania czas na rzucanie palenia" a pozniej to radosc:) a moj facet myslał ze sni mu to sie, obudziłam go to wiescia, dopiero po 5 minutach odwraca sie i mówi " to nie sen?"

hehe, pierwsza reakcja to szok, "CO TERAZ BĘDZIE?" :D ryczalam 2 godziny, stalam przed lustrem patrzylam na siebie i myslalam: przeciez wygladam tak samo, a wlasnie tyle sie zmienilo.. jak T. wrócił, usłyszał wiadomość i tak strasznie się ucieszył dopiero ja też zaczęłam się cieszyć :) potem pojechalismy z nowina do mojej mamy, byla przeszczesliwa :)

U mnie radosc. U partnera zdziwienie i na prawdę w szoku był, teściowa się ucieszyła, a moja mama zdziwienie ;)

nie uwierzyłam i zrobiłam jeszcze 3 powtórki :D oczywiście radość, pomieszana z niepewnością ... :)

My dowiedzieliśmy się o ciąży 3 tygodnie po ślubie i śmialiśmy się że to pewnie owocna noc poślubna ;) A jeszcze żeby było śmieszniej Kornelia urodziła się równo 9 miesięcy po ślubie :D (02.05.2012 ślub, 02.02.2013 Narodziny córci) ;)))