Idąc na ten ślub masz idealną okazję zeby sie odegrac za takie potraktowanie podczas zapraszania: ja bym składając zyczenie rzuciła po prostu: "tu macie prezent" i potem poszłabym do domu. To, że mąż chce iść na tą imprezę to naturalne-sama napisałaś, że to jego siostra więc nie ma się co dziwić. Ale to jego rodzina a nie Twoja więc skoro traktują Cię jak powietrze to Ty musisz robic to samo. Ale nie ukrywa, że takie zachowanie jest bardzo przykre.

Popieram w pełni dolores. To nie Twoja wina, że takie są, Ty próbowałaś robić co w swojej mocy i masz czyste sumienie. Nie ma co się takim ludziom narzucać. Ja sama nie jestem akceptowana w rodzinie M. Przyszła teściowa twierdzi, że mnie lubi i choć nie drę z nią kotów to jednak ten dystans jest, a co do rodzeństwa to wgl zjedli by mnie, bo od kiedy jest ze mną, to nie daje sobą pomiatać i walczy o swoje. Boję się co będzie jak urodzi się Kacper, ale już jestem po rozmowie ze swoim Narzeczonym i oboje doszliśmy do wniosku, że nie ma co w dupę bez wazeliny wchodzić. Jak to będzie taki kontakt na siłę to nie będzie miało to sensu i dla dziecka będzie jeszcze gorzej, bo będzie się mogło czuło odrzucone przez pewną część rodziny. A tak zaakceptuje, że taki rzadki kontakt akurat jest z tą częścią rodziny, że od zawsze tak było i już, niech Malutka nie poczuje się od nich gorsza, niech nie czuje potrzeby narzucania się babci, skoro ta jej wręcz unika. Zachowaj pełen honor i dobre wychowanie, idź na ślub dla świętego spokoju i miej w dalszym ciągu czyste sumienie. :)

Ale mi nie chodzi co tydzień tylko raz w miesiącu bylo by ok. Bo gdy zadzwoni teściowa albo gdy tylko yam pojdziemy to slysze byliśmy tam i tam a i np. Na noc zostali a u malej to przychodza na godzinę tylko. Czy kochajaca rodzina w tym problem ze nie kochaja bynajmniej okazac tego nie umieja

Moja tesciowa mieszka 3 domy dalej i widzi małą moze raz na miesiąc :) Ja sie nikomu pchać na siłe nie będe a jeżeli ona nie chce przyjsc no cóż jej strata :)

Mam podobną sytuację :) Moja teściowa jak urodziłam Lenkę chciała ją oglądać, ale tylko ją z moim mężem. Najlepiej, żeby ją samą przywiózł do niej od razu po wyjściu ze szpitala :/ Zbuntowałam się i stanęłam murem. Powiedziałam, że jak chce to może do niej zajść, ale do Nas. Moje dziecko bez matki nigdzie nie pojedzie. W ciągu roku może z 7 razy widziała moją córkę i to większość na jakiś uroczystościach. Jak się przeprowadziliśmy już na swoje zbuntowała mojego męża tak apropo zabierania tylko dziecka do niej, że myślałam, że go wygonie z domu ( a byłam już w drugiej ciąży). Nie raz mówiłam, że może do Nas zajść ( też ma 15 min do Nas), a dwa, że mi jest ciężej iść do niej z dzieckiem niż jej do mnie, ale dalej było jak kamieniem o ścianę. No i przestałam się przejmować. Od września 2013 do kwietnia 2014 moja córka jej i reszty rodziny ( 3 sióstr i brata) mojego męża nie widziała. Miałam dość wchodzenia im w tyłki i zadowalania tylko ich. Dodam, że po drodze urodziłam syna, którego babka zobaczyła dopiero jak skończył 3 miesiące.
Teściowej chyba jednak dało do myślenia to co robi jak moje Lenka zapytała się przy niej, pokazując na nią palcem "kto to".
Czasem teraz zajdzie do nas, ale mi teraz się już nie uśmiecha zabiegać o to wszystko co wcześniej