Naprawdę bardzo Ci współczuję!!Przeżyłam to samo co Ty!!zgadzam się że jest to straszna tragedia, też nie mogłam dojść do siebie.Gdyby nie mój kochany mąż nie wiem jak dałabym sobie radę!!Dzięki niemu jakoś sobie poradziłam z tym bólem:(teraz cieszę się na nowo...jestem w 20-tym tygodniu ciąży i jestem przeszczęśliwa!!czego i Tobie życzę!!trzymaj się i się nie poddawaj!!będzie dobrze!!:)