Dzieki dziewczyny, zawsze mozna na was liczyc☺ zapytam ja czy chcialaby sobie jakos udekorowac pokoj☺☺

Gdy przeczytałam twoja wypowiedź poczułam jakbyś pisała o mojej 4.5 latce. Podobna historia. Powiem co u nas działa. Identycznie jak u ciebie mam wahania, sama nie wiem itp. Dziecko musi czuć zdecydowanie rodzica inaczej tworzy różne historie. Moja też mówi że się boi albo że Brzusio ja boli kiedy nie chce spać sama. Oczywiście nigdy jej nie odrzucam. Zawsze idę, tule ja, całuję, modlimy się razem przed spaniem Ojcze nasz (tak u nas w domu jest), i tłumacze że teraz zasypia. Kiedy nie chce mnie wypuścic tule ja tak mocno że nie może się ruszyć :p i się śmieje, że śpimy Dorka śpimy, tak żartobliwie i ona zaczyna marudzić że mamus, moje łóżko jest za ciasne, a ja na to (już odwróciłak jej uwagę od lęku i strachu) że śpię z nią i koniec. I teraz ona czuje ze ja zmuszam do spania wspólnego i mnie wygania. Jeszcze z 2 razy wola mnie po coś i na calusa idę i daje i wychodzę i zasypia. Wie że ma zasypiac sama, ale ze jestem zawsze kiedy mnie potrzebuje. Czyli jest samodzielna ale może ba mnie liczyć. Spróbuj, odwracać uwagę, i przekształcać pewne rzeczy w żarty, i rozmawiać oczywiście z dzieckiem, ale najpierw musisz zdecydować czy chcesz rzeczywiście by spała sama czy nie, dziecko musi czuć że rodzic jest pewien swoich decyzji. :* powodzenia kochana :*