Oj... wkurzyla bym sie. To jest taki wiek, czasy 'dzieci i ryby glosu nie maja' minely. Owszem dziecko nie powinno caly czas przebywac w gronie doroslych, ale bez przesady, by zabraniac mu integracji z nimi. Jesli tak ja drazni gadatliwosc twojej corki, to polec jej bezdzietnych znajomych na spotkania przy kawie.

Nawet jak mnie drazni jakies dziecko to tego nie mówię koleance itp.także uważam że Twoja znajoma jest delikatnie mówiąc beszczelna. Jakos tę parę godzin u Ciebie mogła powstrzymać się od komentarza tym bardziej że córka była grzeczna

Nie przejelabym sie kompletnie bym tylko czekała jak urodzi swoje drażniące dziecko i skomentowałabym mimochodem

Ojj wyprosila bym kolezanke i nigdu wiecej je nie zaprosiła.. A jesli przeszkadzało jej dziecko to mogła to zachować to dla siebie. U mnie kiedys była znajoma z synem. I szczerze mówiąc on strasznie mnie drażnił ale w życiu nie ośmielam się bym jej o tym powiedzieć. Bylam miła i grzeczna i nie dalam po sobie poznać ze cos mnie irytowalo

Nie wyobrażam sobie jak można takie coś powiedzieć, serio. Powiedziałabym, że skoro ją drażni moje dziecko to nikt na siłe jej tu nie trzyma. Po co mi koleżanka, która nie akceptuje kogoś mi najbliższego? Zuziu ograniczyłabym kontakt do minimum. Naprawdę, 'cześć' na mieście i tyle. Też mam znajome z dziećmi i może nie do końca podoba mi się sposób w jaki są dzieci wychowywane ale też zdaje sobie sprawę z tego, że innym moje metody mogą się nie podobać. Rozumiem, że bardzo ci przykro było słyszeć takie coś. Nie przejmuj się nią. Tak jak koleżanka pisze - niech znajdzie sobie bezdzietnych znajomych. Głowa do góry!:*

Mnie rzadko kiedy nie drażni jakies dziecko bo zazwyczaj rodzice pozwalają broic itp :/ co mnie doprowadza do szalu. Ale sa dzieci grzeczne i ulozone. Jednak nigdy tego nie powiedziałam dzielnie znosilam to do końca wizyty

No ja sobie zdaje sprawę, że moja Dora jest mega energiczna, żywiołowa, wszędzie jest i ogólnie jako jedynaczka ma wspaniały kontakt z dorosłymi, wszyscy dookoła zawsze ją lubią i kochają z nią gadać, bo jest zabawna i inteligentna. Nigdy nie była dzieckiem spokojnym, siedzącym spokojnie na pupie. Zdaje sobie sprawę, zresztą jak fika to szybko ją z mężem prostujemy i wychowujemy jak każdy rodzic. Ale znajomej chyba nie pasuje nie jej zachowanie a charakter. I to boli najbardziej. Bo to moje dziecko, i właśnie- takich rzeczy się nie mówi... zwłaszcza będąc gościem u mnie i defacto mojej córki w domu jak kolwiek by to brzmiało. Zabolało, bo już kiedyś ta sama znajoma powiedziała mi wprost że jej rodziców drażni strasznie (jeszcze wtedy moje gaworzace kilkumiesięczne dziecko). Ja tak jak wy nie raz miałam sytuację że nawet przyjaciółki dziecko piszczało i mnie drażniło, ale nigdy bym też nie powiedziała. Żeby jej nie zranić.bbo to tylko dziecko. Tylko ja jestem mamą. Rozumiem wszystko. A znajoma myśli, że jak będzie miała dziecko to będzie ideał ustawiony. Ps. Na koniec jeszcze powiedziała, że w sumie nie może widzieć dziecka że jest jakie jest, bo to wina rodziców jakie dziecko ma charakter i jak się zachowuje... Ale ona nie była nie grzeczna... :(

po pierwszych zdaniach od razu sobie pomyslałam "napewno nie ma dzieci"... :P

Zuziu... nie zaprosiłabym jej wiecej na Twoim miejscu. I nie wiem czy chciałabym się w ogole z nią spotykać.