Nasz związek trwał 2,5 roku z czego pierwsze pół było cudowne-traktowal mnie jak księżniczke i rozkochal w sobie na maxa a kolejne 2 to byl koszmar-ponizal, wyzywal od najgorszych, na każdym kroku powtarzal ze jestem beznadziejna itd... Długo by mówić. Miałam ubierać się jak on mi kazał, nie mogłam sie nawet spotkać z koleżanką-o kolegach nie wspomnę, rzucilam przez niego studia bo wydzwanial i wypisywal do mnie podczas wykładów, że na bank mnie tam nie ma tylko się gdzieś pier...e w kiblu.. A ja go nawet nigdy nie oklamalam a co dopiero takie rzeczy.. ehh.. To były najgorsze chwile w moim życiu. Az w pewnym momencie on zaczal gadać o ślubie, dzieciach itp a ja zwyczajnie zaczęłam sie bac. Wyobrazilam sobie nasza przyszłość, to jak obraza i bije mnie i nie daj Boże nasze dzieci i zostawilam go.. tak po prostu. Błagal mnie żebym wrocila (bo wcześniej wiele razy wracalam) ale powiedziałam sobie NIE.. zasluguje na cos lepszego. I to bylo najlepsze co mogłam dla siebie zrobic. Teraz mam cudownego meza ktory mnie szanuje i okazuje milosc na każdym kroku. Dobrze Ci radze-skoncz to..tacy ludzie sie nigdy nie zmieniają.. Życzę Ci dużo siły.. przyda Ci się na pewno:*

Z tego co opisujesz wydaje mi się że dziewczyny mają rację-on bierze sterydy.. mój też brał chociaż wciskal mi kit że to odżywki do czasu aż go nie nakrylam na robieniu sobie zastrzyku :/ Uciekaj póki możesz.. dobrze Ci radzę.