mój jest czasami tępym ujem ale przynajmniej po sobei sprząta i mi pomaga hahahaha

Adusia, Jola, tak jest  Nie ma co z siebie podnóżka kuźwa robić. JAk będziemy siebie szanować to i będziemy szanowane. Amen.

Cytuję Twojego wcześniejszego bloga "

Nasze zycie nie jest latwe. Powiedzialabym nawet, ze jest cholernie trudne. Kocham go, kocham go ponad wszystko. Jestesmy razem szczesliwi. Ale jestesmy szczesliwi glownie dlatego, bo ja nie robie problemow. Nauczylam sie wszystko trzymac gdzies gleboko w sobie. Wiem, ze takie zachowanie procentuje, bo sie nie klocimy. Jest dobrze. Prawie zawsze.

Bo przychodza takie dni jak dzis, kiedy wszystko co siedzi we mnie po prostu mnie przerasta. Jest mi ciezko psychicznie i fizycznie. Czuje, jakbym w klatce piersiowej miala cholernie ciezki kamien. I stoje przed wyborem, wybuchnac, powiedziec wszystko co mnie boli i odejsc, bo tak by sie to niewatpliwie skonczylo, czy dalej milczec. Mam dosc. Jestem zmeczona..."  Dla siebie też coś trzeba robić, a nie tylko zaciskać zęby i SŁUŻYĆ PANU. Co za idiotyczna postawa. Zamęczysz się kobieto i wpędzisz w jakąś deprechę. I pytanie: Komu jest dobrze? Tobie czy jemu? Chyba TYLKO jemu..... porażka.

Czy włążenie talerza po jedzeniu do zlewu, albo wrzucenie skarpetek do brudów  jest ciężką pracą?  Moim zdaniem to nie jest coś tak męczocego, że mój mąż ma tego nie robić po 10 godzinach pracy.  Rozumiem to, że jest zmęczony, więc po pracy nie każe mu odkurzać całego domu...

Ja w życiu nie wyręczała bym faceta we wszystkim jak Ty to robisz, bo będzie myślał, że w domu ma służącą a nie żone.

Akurat mam to szczęście, że mąż nie robi problemów w wrzucenia talerza do zlewu, a co więcej, gdy przychodzi swój czas poświęca dziecku, a przed snem często to on go kąpie. Nie dlatego, że musi, tylko dlatego, że chce. Kacpra widzi tylko dwie godziny przed jego pujściem spać, więc chce spedzić z nim chociaż tyle. Czasem też po pracy gotuje coś dla mnie i dla niego ;)

A co do tego, że mąż jest głową rodziny, to się zgadzam, ale KOBIETA JEST SZYJĄ KTÓRA TĄ GŁOWĄ KRĘCI, jak to mówią :)

Wg mnie trzeba to wszystko po prostu wypośrodkować. Trzeba coś z siebie dawać, ale i WYMAGAĆ. Oto cała tajemnica udanego związku.

poglady jak z książki o wychowaniu w rodzinie z przed 60 lat,nie będę się rozpisywać tylko jestem ciekawa kiedy Twoja "sielanka" zacznie Ci wychodzić bokiem,a jeżeli Tobie tylko pasuje robienie wszystkiego koło dupy straremu facetowi to Twój wybór,kiedyś się ogarniesz

jak ja już chcę coś napisać to zazwyczaj bonita to już napisała :D 

Po trochu się z Tobą zgodzę. Facet pracuje, Ty siedzisz w domu, ok - zajmujesz się domem. Ma obiad na stole, posprzątane, poprane, poprasowane jeśli trzeba. ALE jeśli buc przychodzi do domu i rzuca skarpetkami gdzie popadnie, a potem zostawia za sobą brudne talerze i szklanki to SORRY ale jaka tu mowa o szacunku? Szacunek jest tylko z Twojej strony niestety, szkoda że tego nie widzisz.

Nie zajmuje się dzieckiem? heh... co to za rodzina? Żyjecie razem, czy obok siebie? Dziecko jest wspólne, jeśli facet się nim nie zajmuje, to co to kurwa za facet. Powinien się zająć dzieckiem z PRZYJEMNOŚCIĄ. Bo to jego potomek, jego rodzina. 

Ale co ja tam wiem, nie mam jeszcze dziecka, a mój facet buntuje się bo każę mu po pracy wyrzucić śmieci. Niech się buntuje, kocha mnie mimo wszystko. 

Ja nie wyrzucę szacunku dla samej siebie tylko po to by 'mieć spokój w związku' 

Jakaatarzyna, ja po prostu oszczędzam Ci klepania w klawiaturę, robię Ci dobrze, to tak z sympatii hehe

Ciekawe czy tak samo byś pisała jak byś miał dziecko ? ( Z tego co widziałam staracie się i życzę Wam powodzenia) Może jak już Wam się uda zmienisz nastawienie i pogdasz faceta do roboty, bo sorry ale dla mnie taki facet co na takie cos pozwala to zwykła pierdoła, która myśli że życie polega tylko na pracy, a później luz blussss