Ja w to nie wierzę. To tak jak z odczytywaniem płci z kształtu brzucha - masz 50% szans że dobrze trafiłaś więc wiarygodność jest żadna.

Nie słyszałam o czyms takim jeszcze ;p raczej nie wierze w takie rzeczy ale kto wie czy kiedys w desperacji nie spróbuje ;p

też w to za bardzo nie wierzę, no ale jednak coś w tym jest :)

Dla mnie to bajki...

Moze gdybym sie za czasu Czarownic na miotlach urodzila to bym wierzyla w takie cuda ale jednak latwiej mi sie zyje bez czarow marow , spluniec i kokardek :)

Zobaczylam oniemialam i uwierzylam. Mam mieszane uczucia ale cos w tym jest.

Nigdy w cos takiego nie wierzylam, jednak teraz wierze..
Kiedy urodzilam starsza corke, byli u nas w odwiedziny znajomi i po ich wizycie - dziecko nie do poznania: placz i wrzask. Tesciowa poradzila nam, zeby 3razy polizac mlodej oczy od srodka do zewnatrz i splunac. Zaczelam sie smiac, ale jak po godzinie mala sie nie uspokoila, pomyslalam "co mi tam, przeciez krzywdy jej tym nie zrobie". Zlizalismy jej powieki i miala strasznie slone (a plakala bez lez!) i za chwilke sie uspokoila. Podobnie bylo z mlodsza corka.. jednak tym razem nie czekalam juz az godzine :)

Niby glupota, ale u nas dwa razy sie sprawdzila :)

generalnie nie, ale jak dziecko nie wiadomo czego wrzeszczy to zapobiegawczo zawiązuje kokarde ;p z tymi oczami tez kd spróbuje ;) nic sie nie stanie a nuż widelec pomoze?;p

Ja wierzę, moja córunia przez kilka dni była strasznie nieznośna, nie chciała jeść, płakała, dopatrywaliśmy się już jakiejś choroby, aż po kilku dniach mój tato zdjął swoją skarpetę zaczął machać nad jej głową, pluć na cztery strony świata. Później jak wstała po poobiedniej drzemce było kochane dziecko, wszystko przeszło jak ręką odjął. Ktoś ją musiał urzec. I było kilka takich sytuacji. Coś w tym musi być.