ja wyksztalcenie juz mam bo jestem po plastyku, prace mamy razme z partnerem - to jest dla mnie podstawa do tego zeby miec dziecko. Ciaza tez mi nie przeszkadza w studiowaniu.

 

ja uważam że na dzieci nie powinny sie decydowac nastolatki, które "ŚWIADOMIE" planują ciąże. Bez szkoły, wykształcenia i stałej pracy to tylko niepotrzebny stres. Inna sprawą jest wpadka, ale moim zdaniem jakby sie nie chciało to by sie nie zaszło-prezerwatywy na recepte przeciez nie są.

zgadzam się z Olgą, niestety wykształcenie i praca są ważne, no chyba że ma się rodziców którzy żżycie zasponsorują...bo mierzi fakt jak ludzie dzieci mają, ale możliwości stworzenia im bytu (nie na rachunek państwa) już nie ;/

 

Spoko skoro tak myślisz masz do tego całkowite prawo. Jestem mamą po 30 i jakoś nigdy nie przyszlo mi do glowy aby myśleć tymi kategoriami. W wieku 24 lat straciłam syna w 19tc. Więc starość czy młodośc nie ma nic tutaj do rzeczy aby utrzymać zdrową ciążę.

ja tez nie popieram dziewczyn ktore zachodza w ciaze planowana w trakcie szkoly i jeszcze nie maja pracy tylko zeruja na rodzicach... no ale coz wpadki tez sie zdarzaja:))

a co przepraszam jest po dzisiejszych studiach ? heh nic... jak sie samemu czymś nie zajmie to sie nie ma nic i taka jest prawda ;) niestety, dlatego nie ma odpowiedniego czasu na dziecko. Pracę można stracić, nawet tą stałą. W dzieiejszych czasach nic pewne nie jest . Dlatego decyzja o dziecku powinna być raczej w kontekście , ja chce dziecka i zrobie wszystko co  w mojej mocy aby było mu jak najlepiej, a nie w takim,że skonczyłam studia, mam pracę to moge mieć dziecko :) 

marjah tez tak mysle:) dlatego ide na kosmetologie, cos co mi sprawia przyjemnosc i sa po tym duze perspektywy. A prawda jest taka ze ludzie ktorzy nie skonczyli studii lepiej zarabiaja i sa duzo inteligetniejsi od osoby ktory ukonczyl studia. To co masz w glowie sie liczy anie papierek...

czasami same chęci nie wystarczają...a takie podejście studia są po gówno, a pracę można stracić, niestety zachęca dużą część ludzi do nic nie robienia i życia z zasiłków, co szerzy wszelkie patologie. Wiadomo, że nagłe sytuacje się zdarzają, jak np niespodziewana utrata pracy, ale te przypadki nie stanowią jednak ogółu. 

a jeszcze @pepe studia studiom nierówne, wiadomo że jest masa prywatnych uczelni które produkują magistrów za pieniądze na pęczki. Jest też masa kierunków które nie dają możliwości znalezienia pracy,  bo zwyczajnie jest przesyt na rynku osób o podobnym wykształceniu i wiadomo, że wykształcenie nie ma nic wspólnego z inteligencją, ale do diaska nikt mi nie wmówi, że studia na dobrym kierunku i dobrej uczelni nie gwarantują pracy, tyle że na takie studia a) ciężko się dostać i b) ciężko się na nich utrzymać...ale jak zawsze w życiu coś za coś.

Ja planowałam w wieku 21 lat.Udało mi się zajść w ciążę rok póżniej.Mając 22 lata urodziłam.:)

Ja się nie boję przyznać że wpadłam:) Co prawda mieliśmy już ślub i wszystko ułożone. Mam 24 lata i gdybym mogłazaplanować to byłoby to, noo może nie po 30 ale coś koło. Nie ma się co śpieszyć moim zdaniem.