Zazdroszcze ze moglas z nia pobyc te 2 lata. Ja za 3 tyg wracam do pracy a mala idzie do zlobka :(

własnie .. ciesz sie ze mogłas zostac z nią te dwa lata bo ja ze swoja tylko 6 miesiecy pobyłam i musiałam wracać na praktyke gdzie dalej karmilam piersia... pociagnełam tak do 9 miesiaca jej i musiałam odpuscic z karmieniem bo nie dałam rady... ;(  bedzie dobrze najgorsze pierwsze dni i zdarzysz sie przyzwyczic .. Pozdrawiamm .;))))

Mogę się tylko domyślac jak ci ciężko. Sugerowałabym moment rozstania z córeczką skrócić do minimum, żeby nie robić dodatkowego lamentu i tragedii z rozstania tak jakbyś miała opuścić ją do końca życia.  Odwróć sytuację w drugą stronę, co za radość będzie jak wrocisz do domu :)

ciesz sie ze masz z kim bliskim zostawic dziecko to jest ogromny plus w dzisiejszych czasach ! :) glowa do gory

Dzięki dziewczyny za słowa otuchy:-) kurcze zapomnialam że i na moja kochana "40 "teraz nie będę miala tyle czasu :-/

a wpracy nie mozna sie logowac ;) ? zobaczysz bedzie dobrze , mala sie od ciebie "odklei" , nauczy sie wiecej od nowych opiekunow :) a i tobie bedzie lepiej i zlapiesz troche oddechu od obowiazków domowych .

Roslinka w pracy mamy niestety poblokowane wszelkie portale społecznościowe i tego typu podobne strony-zostaje net w telefonie ale z czasem będzie kiepsko. Kamilko pamietam jakby to było dziś -Twoj wpis o powrocie do pracy, a już 20 kolejnych tygodni za Tobą :-)

Tez to przerabialam, najgorsze jest to ze po pracy i reszcie wieczoru spedzonyego z malym( "maz" pracuje do pozna)nie mam juz sily na doslownie NIC. Przewaznie usypiam  z nim jak idzie spac, budze sie ok 23.30 zeby sie umyc i wracam do lozka jak jakies zombie:/pobudka o 6.00:/

Dasz radę! NAjgorsze są początki.... Później będze już tylko lepiej :) Ja wróciłam (do nowej w zasadzie pracy poszłam, bo w trakcie trwania urlopu wychowawczego zwolniłam się z poprzedniej firmy) gdy syn miał 3 lata. Poszedł po prostu do przedszkola. Także dwie nowe sytuacje w podobnym czasie. Na nowo uczyłam się żyć z ludźmi, bo przez te 3 lata "siedzenia" w domu zdziczałam ;P Można by rzec - cofnęłam sie intelektualnie ;)

A ja Ci powiem inaczej... spojrz na to z tej strony - jaką szczęściarą jesteś , że masz GDZIE wracać po urlopie i masz najlepszą opiekę jaką można po rodzicach zapewnić swojemu dziecku - rodzoną babcię. Wiele z nas takiego szczęścia  nie ma... nie mamy gdzie wracać, partnerzy nie mają pracy, nie mamy rodziciw, ktorzy nam pomogą zajać się dziećmi.... Zyczę Ci powodzenia... będzie dobrze - zobaczysz.