Dziś (6 maja) mój kochany Domiś zrozumiał że rączki sa przydatne:) Położyłam go do wózka, gdzie spędził ponad pół godziny na bawieniu sie wiszącymi zabawkami.. uderzał, łapał próbował przyciągnąć do siebie. Cieszę się, że w końcu mu sie udaje, bo od kilku dni próbował, ale denerwował sie przy tym bardzo że nie mógł sobie poradzić z trafieniem w zamierzony przedmiot..biedny. Dziś też dotykał mnie wyciągnieta rączką zaczepliwie i slicznie się usmiechał- ma przeuroczy usmiech, ale jeszcze niemy:D Za to bardzo duzo gaworzy.. zaczął od agguuu, agiiii, ejoejo i oczywiscie czekam na hasło "mama" hehehe. Jestem z Niego taaaka dumna!!! :) Uwielbia się kapać.. najpierw grzecznie daje sie umyć i wyczuwa w tonie głosu ze jeszcze nie wolno chlapać i łobuzować, a kiedy juz go umyjemy, spłuczemy włosieta to mówie innym tonem że już może i smieje sie do Niego i nakrecam sytuacje to wtedy On zaczyna swoje wygibaski. Chlapie na wszystkie strony, macha rączkami, nózkami, całym ciałkiem porusza i taki ma z tego ubaw, a ja ciesze sie z tego że on sie cieszy i jeszcze bardziej go nakrecam. Zerka na mnie tylko co chwilka i czeka az powiem no dawaj, dawaj, jeszcze jeszcze, mozesz Aniołku :) Uwielbiam być mamą mojego Domisia :D :) Obserwować te wszystkie jego osiagnięcia. Od 2-3 dni Cfaniaczek potrafi wesprzec sie na nózkach i podnosic pupcie do góry. Od dłuższego już czasu wodzi oczkami za mną i gdy tylko pojawię się w Jego polu widzenia obdarowuje mnie swoim slicznym uśmieszkiem.. zreszta tatusia tez :) Czasem jak ma taki dobry humorek to szkoda mi odejść na 5 min do kuchni czy łazienki żeby nie przegapić jakies fajnej sytuacji, a z drugiej strony wiadomo że sa momenty takie że człowiek chciałby mieć 2 godziny tylko dla siebie.. Odpocząć, zjeść, odsapnąć chwile i nabrać sił na nastepne kilka godzin:) Podsumowując jestem mega szczęściarą mając takiego cudownego szkrabika :P