Już za niedługo będziemy w PL!! to będzie drugi pobyt Saruni w ojczyźnie. Babcia już nie może się doczekać i bardzo za nami wszystkimi tęskni, no i wujek chrzestny (przyszły, bo w święta będzie też chrzest) też się już szykuje na bawienie. Wszystko pięknie ładnie ale tak naprawdę boję się tego wszystkiego... po pierwsze załatwianie takich imprez zdalnie wiąże się z tym że niczego się tak naprawdę nie dopilnuje. Co prawda nie planujemy wielkiej imprezy, tylko obiad w restauracji. Jakoś tak na samą myśl brzuch mnie boli. 

do tego tym razem nie lecimy samolotem tylko jedziemy autem. ponad 3tys km... masakra w czym 18h to prom. W GRUDNIU pogoda na morzu to niespodzianka! na bank bedzie wiało i bujało. Raz już miałam przyjemność płynąć w sztorm- rzyganie do celu. zdobyłam 1 punkt na 4 możliwe hehe nie chce pamietac jak wyglądała zarzygana kajuta. Potem około 20h jechania. boję się jak Sara to zniesie bo zauwazyłam ostatnio że bardzo boi się jechać po zmroku. nie ma sposobu na uspokojenie jej. ani światło z tyłu ani zabawki ani picie nic kompletnie jej nie uspokaja. mam nadzieje ze jak zamontujemy z tylu mały lcd i bedzie widziała swoje ulubione bajki to damy jakoś radę. aha no i do tego jeszcze fakt że bedziemy jechać nowym autem na poznanie którego bedziemy mieli 2 tyg przed wyjazdem. Jest ryzyko że coś się może zepsuć jak to z nowymi autami... 

Wiec plan jest taki... wyjazd i wypłynięcie 10 grudzień. 11 wyjazd z francji do gdanska, 15 wyjazd z gdanska na  śląsk do mnie, 19 chrzciny a potem święta... zapowiada się zajebiście zapracowany grudzien . 

na zdjęciu moja córunia jak odpadła z butelką w paszczy w momencie pisania tego...