S ma synka z poprzedniego związku, ale nie zbyt często się z nim kontaktuję, bo nie ma pojęcia o czym ma z nim rozmawiać, i woli poczekać aż Olek podrośnie. Ja uważam że powinien dzwonić do niego przynajmniej raz na 2 tygodnie,ale przecież nie będę go zmuszać.  W każdym razie nie o to chodzi.

Co jakiś czas teściowa marudzi że 'Niech Sebastian zacznie do niego dzwonić albo niech mu nie miesza w głowie' No to S stwierdził że nie będzie małemu 'mieszał w głowie' a kilka tygodni później teściowa marudzi 'Dla czego on nie dzwoni do Olka...' I tak co kilka tygodni zmienia zdanie. No kurcze, niech się w końcu zdecyduje. Jej to co chwile coś nie pasuje. Nawet to że się na większy dom przeprowadziliśy.

W dodatku jego była cały czas odgrywa biedną dziewczynkę przed jego mamą. 'Bo tata chory (to akurat potrafie zrozumieć) i jak nie daj boże coś się stanie to mama ją najprawdopodobniej z domu wyrzuci'  No i w cale się nie dziwie. Jak bym siedziała u mojej mamy na garnuszku przez 4 lata z dwujką dzieci i żyła z alimentów, to moja mama też by mnie pewnie w dupę kopnęła. Już nawet rok temu jak byłam w ciąży marudziła mojemu S że 'No bo ona chciała się go zapytać czy mogłaby do niego przyjechać, no ale skoro będzie miał dziecko to nie' Wielka paniusia, zobaczyła że znowu są pieniądze, to chciała do niego wrócić. Mam nadzieje że jego mama się nad nią nie zlituje i jej nie weźnie do siębie, bo w tedy ani moja ani mojego dziecka noga tam nie postanie. Z resztą S ma na ten temat takie samo zdanie. Przykre, ale wystarczająco musiałam znosić jej głupie teksty do S w stylu 'Nie śmiej się jak jesz bo Ci stanie' ;/ ŻAL