Dzis zaczal sie nowy 7 tydzien ciazy , na szczescie 6 sie zakonczyl na szczescie bo w 6 stracilam pierwsza ciaze . Tamtego tyg balam sie najbardziej , balam sie powtorki , ze znow spotka mnie to samo ze ta rodosc i szczescie zostanie odebrane . Juz nie sprawdzam co chwile czy nie dostalam plamienia . Jestem juz troche spokojniejsza i powtarzanie sobie ze nie przyjdzie ze wszytsko bedzie dobrze pomaga .

Oswajam sie z mysla o dziecku ale wsrod tej radosc i szczescia zaczely sie pojawiac pytania co dalej , czy sobie poradzimy , czy starczy pieniedzy , co z moja praca w pryszlosci ? Odpowiedzi na te pyt na razie nie chce szukac bo na 1 miejscu jest ciaza i to zeby urodzic zeby nie stracic jej .

W pon na 1 usg odliczam dni i nie moge sie doczekac . Chce zobaczym moja fasolke chce po wyjsciu z gabinetu zaczac skakac z radosci i plakac ze szczescia wraz z ukochanym .

Boze blagam oby sie moje marzenie spelnilo , staram sie jak moge jak tylko zaczyna mnie kłuć w brzuchu albo pola plecy w krzyzu klade sie i odpczywam .

Tak bardzo sie ciesze i tak bardzo bym nie chciala tracic swej radosc i sie rozczarowac :)