Nie wiem co napisac bo az mi sie przypomina jak wlasnie mialam taka sytuacje ...z mama...jak juz wlasnie byla swiadoma ze odchodzi to pamietam jak dzis ze nie owijałam przy niej w bawełne (np. ze bedzie ok i wyjdzie z tego) ona bardzo dobrze wiedziala ze odejdzie i bardziej ja to wnerwiało to mowilam chociaz bardzo to ciezkie bylo ze fajnie jak sie tam spotkamy kiedys i czy bedzie mnie tutaj pilnowac i czuwać nade mną ,zawsze odpowiadała ze tak i niby to głupie ale zadawalam jej takie pytania czy nie bedzie mnie straszyc itp hehe a ona sie smiala ze nie bo wie jak sie tego boje i jak bede miala zmartwienia to bedzie przychodzic do mnie we snie i mi doradzac i uwierz ze tak jest za kazdymn razem jak cos zle jest u mnie albo mam kłopot to mi sie sni razem z tata i mnie pocieszaja i nawet czasem krzyczy na mnie hehe teraz jest mi to łatwo pisac bo to przeszlam ale po prostu takiej osobie trzeba moim zdaniem pomoc sie oswoic ze smiercia i rozmawiac o tym jak by to bylo cos normalnego ! i jak mama juz odchodzila to bylam przy niej i trzymałam ja za reke i co najwazniejsze powiedzialam do niej ze pozwalam jej odejsc spokojnie ! bo z tego co gadaja jak sie nie pozwoli to ciało i dusza bardzo sie mecza bo nie moga sie rozdzielic (wierze w to bo wiem jak mama z usmiechem odeszla) pozdrawiam ciepło i zycze duzo sily ,dasz rade no i nie wiem co dalej napisac, ze bedzie dobrze po jakims czasie